Thirty Last Days

Chapter 8

NAPILITANG magpreno si Cassandra nang biglang harangin ng kotse ng kanyang kuya ang sasakyang gamit niya, pagkalabas pa lang niyon sa gate ng bahay nito. Naiinip na napasulyap siya sa kanyang wristwatch. Alas-otso na ng umaga. Dapat sa mga ganoong oras ay nasa bahay na siya ni Jethro at nakapagluto na. Linggo pa naman ng araw na iyon, siguradong mapipilitan ang binata na sa bahay nito mag-almusal.

Nahuli kasi siya ng gising dahil inabot na siya ng madaling-araw sa pananahi ng wedding gown ni Dana. Gusto kasi niyang siya mismo ang mag-asikaso niyon, pati na ang suit ni Jethro. Napabuntong-hininga siya. Masokista nga siguro siya dahil gustong-gusto niyang nasasaktan ang sarili. Pero ang lalaking mahal niya ang magsusuot ng suit, kaya dapat ay mapaganda niya iyon nang husto.

Nang bumaba si Throne at senyasan siyang bumaba rin ay walang nagawang sumunod si Cassandra.

"Aalis ka na naman?" Nakakunot ang noong salubong ng kapatid. "Aba, daig mo pa ang bed spacer, ah? Ginawa mo na lang na tulugan ang bahay. We live in the same house but we rarely see each other, Cassandra."

Nag-aalalang muling napasulyap sa suot na relo si Cassandra. "Let's just talk later, Kuya Throne. Kailangan ko na talagang puntahan si Jet." Binuksan niya na ang pinto ng kotse. "Nasasayang kasi ang araw-"

Parang nanggigigil na hinawakan siya ng kapatid sa mga balikat. "God, Cassandra. Tumigil ka na nga! He's not worth it. If he was, he could have waited for you! Pero hindi. Ikakasal na siya-"

"Oo, alam ko." Nag-iwas ng tingin si Cassandra. "Araw-araw, simula nang bumalik ako, wala kayong ginawa kundi ang ipaalala sa akin ang bagay na 'yan. Kaya paano ko ba makakalimutan?" Malungkot siyang napangiti. "Besides, hinintay niya ako nang dalawang taon. Ang tagal niyang nahirapan nang dahil sa akin. Samantalang ako, isang buwan lang ang meron ako para magpakagaga, para mahirapan din. Walang-wala pa 'yon sa naranasan niya."

Nang hindi nakarinig ng sagot ay humarap na siya sa kapatid. Lumambot na ang ekspresyon ng mukha nito. "Pero hindi ka niya hinintay nang husto, sweetheart. Dalawang taon lang at tumigil na siya-"

"Okay lang 'yon," Nagkibit-balikat siya at pinilit pasiglahin ang boses. "Siguro, kailangan niya talagang tumigil para ako naman ang maghintay sa kanya."

"Damn it! At paano ka naman? You've waited for years!"

Hindi na kumibo si Cassandra. Inalis niya na ang mga kamay ni Throne na nakahawak sa kanya at tangkang papasok na lang sana sa kotse nang yakapin siya nito. "I'm sorry if I upset you." Masuyo nang wika nito. "Happy birthday, sweetheart."

"Oh, God." Naisubsob niya ang mukha sa dibdib ng kapatid. Nakaligtaan niya na. Bukod kasi sa abala siya sa pagbibilang ng mga araw kung hanggang kailan niya na lang makakasama si Jethro ay hindi niya na nagawang mag-celebrate ng birthday niya sa ibang bansa. She had been so busy these past few years to even notice. Pero bakit pakiramdam niya ay... mas pagod siya ngayon?

a way to make her brother come here. It's against her will but she had to. Para hindi ka na muna umalis." Humigpit ang pagkakayakap ni Throne sa kanya. "Magpahinga ka

kapatid niya mismo ang bumungad sa kanya sa front door pagkarating niya sa bahay nito at ni Throne. Mabilis niyang kinapa ang noo at

nang makita na kita, parang magic na nawala ang sama ng pakiramdam ko." Naglalambing na humilig ito sa kanyang balikat. "Mabuti na lang

nagkahiwalay sila. Kasama na rin doon ang mga regalo para sa anniversary sana nila, at tuwing pasko, bagong taon

na lang pala at nakapamili na kami ni Throne. Her brother really wanted to treat us all

si Jethro dahil sa nangyari sa pagitan nila ni Cassandra noong

lang

mukha nito. Nangangalumata rin ang dalaga at namumutla ang mga

lahat ng

'yong maging mabuti-buti ka naman sa akin?"

said no and just turned his back like he always did. Tutal ay mukhang wala naman pala talagang

"I'll think about

Jethro naang dito tumapat ang boteng ipinaikot niya. Sobra-sobra ang pasasalamat niya nang matapos ang

simpleng pagbati lang ang natanggap niya mula kay Jethro bago niya hipan ang mga kandila sa cake na si Christmas mismo ang nag-bake, ay malaking bagay na iyon para sa kanya. Dahil sa kauna-unahang pagkakataon, matapos ang ilang

Christmas mismo ang nag-suggest. Dahil ibig sabihin

wakas ay

"Sige, inuutusan kita. Mahalin mo 'ko ulit." Natahimik ang mga kasama. "Kahit ngayong araw lang... o kung ayaw

"Cassandra..."

Cassandra ang pananaway sa boses ng kapatid niya ay natawa siya. "Joke lang. Pwede bang 'truth' na

wika

might as well take this... golden opportunity." Malakas at kinakabahang napatikhim siya. "If there's one thing that you

This is exclusive content from Dramanovels.com. Please visit Dramanovels.com to support the author and the translation team!

Comments ()

0/255