Thirty Last Days

"LAST mo na 'yan, Cassandra. Lagot ako sa kuya mo 'pag nagkataon."

Hindi pinansin ni Cassandra ang pananaway ni Brylle. Sa bar nito niya naisipang dumeretso pagkagaling sa bahay ng kanyang kapatid. Itinaas niya ang wine glass na pinuno niya ng alak, pagkatapos ay mapait na napangiti. "Birthday ko ngayon. Pero bakit parang ayaw n'yo akong maging masaya? Just let me be, Brylle."

"Alam mo bang puro malulungkot at brokenhearted na tao ang mga pumupunta sa bar?" sa halip ay sinabi ni Brylle. "Some drink their pain away and I don't get it. When I had this place built, all I wanted was to have fun. Pero puro para makalimot ang dahilan ng mga customers kong pumupunta rito." Kumuha ang pinsan ng sariling wine glass, pagkatapos ay nakihati sa alak niya. "Maglalasing kayo, kikita ako and that's fun. But what the heck will happen after that? Will the misery go away once you're sober? No!" Napapalatak pa ito. "Naroon pa rin ang sakit paggising mo sa umaga. May bonus ka pang hangover."

Nagsisikip ang dibdib na natawa si Cassandra. "Maybe because we're hopeful... na baka swertihin kami at... makalimot nga kami." Mapanglaw ang mga matang napatingin siya sa sentro ng bar na may maliit na stage kung saan tumutugtog noon gabi-gabi sina Christmas. May mga nag-aayos na ng mga instrumento roon pero puro kalalakihan na. "Mahal ko siya, Brylle."

Narinig ni Cassandra ang malakas na pagbuntong-hininga ng pinsan. Hindi man niya sabihin ay alam niyang alam na nito kung sino ang tinutukoy niya, tutal ay best friend ito ng kuya niya.

Tinapik-tapik siya ni Brylle sa balikat. Napayuko na lang siya. At kasabay ng pagbirada ng mga luha niya ay ang pagsisimula ng unang awitin ng banda para sa gabing iyon.

"Kung inaakala mo ang pag-ibig ko'y magbabago, itaga mo sa bato. Dumaan man ang maraming Pasko. Kahit na 'di mo na abot ang sahig. Kahit na 'di mo na 'ko marinig. Ikaw pa rin ang buhay ko..."

Hindi napigilan ni Cassandra ang matawa sa narinig na kanta. Ngayon niya pa lang narinig iyon. Hanggang sa bar ba naman ay iinsultuhin pa rin siya ng tadhana? Nilingon niya ang pinsan. "What's that song?"

"'Buko,' sweetheart."

Napapalatak siya nang maalala si Manang Nita, ang siyang mayordoma sa bahay ni Jethro. Tama nga ang matanda, maganda nga ang kanta... bagay na bagay sa kasalukuyang sitwasyon niya. Nanlulumong tumayo na siya. "Aalis na ako. Baka mabaliw na ako kapag nagtagal pa 'ko rito."

Bumakas ang pag-aalala sa anyo ni Brylle. "Kaya mo pa ba'ng umuwi?"

Kahit pa bahagya nang may tama ng ispiritu ng alak ay nagmamalaking tumango pa si Cassandra. "Of course. Puso ko lang ang may tama, Brylle. Pero ang isip ko, matino-tino pa naman... kahit paano."

Lumabas na si Cassandra ng bar. Nilalaro-laro pa niya ang susi ng kanyang kotse habang mabagal na naglalakad papunta sa parking lot, nang isang lalaking naka-bonnet ang humarang sa dinaraanan niya. Maagap siya nitong isinandal sa pader. Nanlamig siya nang makita ang pagkislap ng hawak nitong patalim sa liwanag na nagmumula sa poste. Itinutok iyon ng lalaki sa kanyang leeg. Kumabog sa takot ang kanyang dibdib. "A-ano'ng kailangan mo?"

"Holdap 'to, Miss."

Natatakot na kusa na niyang inabot ang kanyang purse. "H-hindi ako nagbayad sa bar kaya m-may pera pa 'yan." Sumunod ay isinuko niya ang kanyang relo. "T-that's all I can g-give. Utang-na-loob, umalis k-ka n-na."

"Masunurin ka naman pala." Hinimas-himas ng holdaper ang ulo ni Cassandra. Ngumisi ito at pinakatitigan siya. "Pero mukhang may nakakalimutan ka pa yatang ibigay, Miss."

Napalunok siya nang makitang nakatitig ang holdaper sa suot niyang kwintas. Mabilis na hinawakan niya iyon. She could not lose her necklace. Iyon na lang ang natitirang alaala sa kanya ni Jethro. "H-huwag 'to, p-please. M-mahalaga 'to sa akin."

"Wala akong pakialam." Nang tangkang hahablutin ng lalaki ang kwintas ay mabilis na umangat ang tuhod ni Cassandra patungo sa maselang bahagi ng katawan nito. Nang mapaluhod ito ay dali-dali siyang tumakbo palapit sa kanyang kotse.

Nanginginig ang mga kamay na dinukot ni Cassandra ang susi na ipinagpapasalamat niyang sa bulsa ng kanyang pantalon niya nailagay at hindi sa kanyang purse. Nabuksan na niya ang pinto ng kotse at sasakay na sana roon nang mapahinto siya sa kirot na bigla niyang naramdaman sa kanyang balikat.

Miss. Matigas kasi ang ulo mo." Iniharap ng holdaper ang nanlalambot niyang katawan dito at akmang muling

p-please." Halos pabulong na wika niya. "P-pagkatapos ay p-pakitawag ang may-ari ng bar na si B-brylle." Tumango ang guwardiya, at nang maalalayan siyang makasakay ay halos patakbo itong

balikat. Nang bahagya nang makapagpahinga ay pinilit

rin niya ang numero ni Jethro. Muli siyang pumikit nang sa wakas ay marinig na ang baritonong boses ng binata. "J-Jet, I f-found our theme song. 'Buko' ang... t-title." namamaos na wika niya. "Ipinangako k-ko sa sarili ko noong k-kakantahin

world are you talking about? At bakit ganyan

"It g-goes something like t-this." Sa nagdedeliryong pakiramdam ay narinig niya na ang mga malalakas na yabag ng taong palapit sa kanya. "Kung inaakala m-mo ang pag-ibig ko'y m-magbabago, itaga

siya nang marinig ang boses ni Brylle. Mabilis siyang

you, Jet," naalala pa niyang wika bago isinubsob

sa station papunta sa room ni Cassandra. Kumakabog sa pinaghalo-halong emosyon ang kanyang dibdib

ka na tumawag." Naalala pa niyang wika ng pinsan ni Cassandra nang ang lalaki na ang narinig niyang nagsalita sa kabilang linya kaninang tawagan siya ng dalaga. Bakas ang matinding kaba sa boses nito. "I'll bring Cassandra to the nearest hospital.

Nang marahil ay maramdaman nito ang presenya niya, nag-angat ito ng ulo, saka matipid na ngumiti. "She's safe now. Nagamot na ang balikat niyang sinaksak ng gagong holdaper." Tumalim ang mga mata ng

ayaw nga pala ni Cassandra sa ospital. It reminded her of the day she lost her baby. Sa naisip ay nagmamadaling pumasok siya. Naabutan niya ang dalaga na nakasandal sa headrest ng

ano'ng ginagawa ko dito. Hindi ko alam kung bakit kahit ilang taon na ang lumipas, isang balita lang tungkol sa 'yo, dumarating kaagad ako. Hell. Kinulam mo ba

pagsasara ng pinto,

ang nabanggit ni Brylle sa telepono na dahilan kung bakit nasugatan ang kaharap. "Bakit kasi hindi mo na lang ibinigay ang kung ano man

pa si Cassandra. "Masyadong mahalaga sa akin ang gusto niyang kunin. I can't lose my

niya. "You stubborn woman! You would rather die than let him have your

na kwintas na natatakpan ng kanyang hospital gown. Initials nilang dalawa ni Jethro ang naka-engrave

Gaano kahalaga ba

mawawala pa. I'm sorry. I know I sound pathetic." Napabuntong-hininga siya. "Pasensya na kung naabala ka pa. 'Wag kang mag-alala," pinigil niya ang mga luhang gusto nang bumagsak mula sa kanyang mga mata. "Okay lang ako. You can go now." She smiled, pretending to be well though her shoulder

makabawi sa pagkabigla. "Pero sana,

Cassandra laughed bitterly. "Go now, Jet. Lalo lang akong naaawa sa sarili ko kapag nakikita kita." Tumalikod na siya nang marinig niya ang malakas na pagbuntong-hininga ng binata kasabay ng

Cassandra nang tuluyan nang isara ni Jethro ang pinto. Just how long could she fight for

ng dalaga. Naikuyom niya ang mga kamay. Bago pa tuluyang magbago ang kanyang isip ay bumalik na siya papasok

pagluha ni Cassandra. Mabilis na lumapit

Jet. Sa mga susunod na araw, unti-unti ring maghihilom ang sugat ko."

Cassandra ay hindi na naging payapa ang mundo niya. Nagmistulang pader na yari sa buhangin ang depensang iniharang niya sa pagitan ni Cassandra at sa kanyang sarili, habang ito naman ay nagsisilbing malakas na alon. Kaya

much he hated to admit it, his heart still yearned... for her. Palagi lang nakahandang umoo rito ang kanyang puso pero tumatanggi na ang kanyang isip. Ayaw niya nang

si Cassandra at pinakatitigan ang mukha nito. He breathed painfully. How can I hurt the one who always loves me

"Mahal kita, Jet."

mahal mo ako, bakit mo

mananatili sa tabi ko." Natulos sa kinatatayuan niya si Jethro nang marinig ang halos pasigaw na sagot ni Cassandra. "Wala na akong magagawa para sa sarili ko dahil lahat na lang, gagawin mo na para sa 'kin. Hindi ako matututong tumayo at

humarap si Jethro kay Cassandra. Naihilamos niya ang mga kamay sa

na ring sandalan. I wanted to be strong for the both of us. I wanted to grow. I desired to quit being a girl because you deserve a woman, Jet. Masama ba 'yon?" He was stunned. "My only regret was getting on that plane without explaining everything to you. Sana pala, kinabukasan na ako umalis at ipinaliwanag ko muna sa 'yong walang iba. Ikaw lang. Na ginawa ko 'yon para sa 'yo. Pero naging selfish kasi ako masyado. At that time, I kept reminding myself about the 'time is gold' thing. Ginusto kong matuto kaagad para makabalik na 'ko sa 'yo kaagad." Parang napapagod na sumandal si Cassandra sa headrest. "Vincent's words kept ringing in my head so I strove for a good record. It might not be enough to cover up my