The Fall of Thorns 1: Alano McClennan

“KUNG gusto mo palang umalis, sana sinabi mo sa akin. Ihahatid kita hindi lang sa airport kundi sa Nevada pa mismo. I will try to keep you safe. Hindi tulad nang ganito. Clarice naman.” Naihilamos ni Alano ang palad sa mukha habang pinagmamasdan ang natutulog pa ring anyo ni Clarice.

May bandage sa ulo ang dalaga dahil sa pagtama ng ulo nito sa dashboard. May ilan din itong galos sa katawan sanhi ng mga tumalsik na bubog sa nabasag na salamin ng kotseng sinakyan nito. Katulad ng sinapit ni Clarice ang kasama nitong babae na napag-alaman ni Alano na Radha ang pangalan. Ang pagkakaiba lang ay sa manibela humampas ang ulo niyon. Muling bumigat ang dibdib niya sa naisip.

Halos mabaliw si Alano sa pag-aalala nang tawagan siya ng pulis at ini-report ang nangyaring aksidente kay Clarice. Siya lang daw ang nasa speed dial ng dalaga kaya siya ang tinawagan nito. Sa Pampanga nangyari ang aksidente kaya ilang oras pa ang inabot bago siya nakarating sa ospital kung saan isinugod ang dalaga. Ayon sa nauna nang nagkamalay na si Radha nang tanungin niya ay hindi na umano nito nagawang iwasan ang humahagibis na kotse sa pagliko nito sa kalsada. Nagkataon pang lasing ang driver ng nakabanggang kotse.

Nagtagis ang mga bagang ni Alano. He swore he would do every thing in his power to make sure that the man would no longer be able to drive any car again.

Kung hindi lang napigilan si Alano ng kapatid niyang si Austin na sumama sa kanya mula pa sa Manila, siguradong nasuntok niya na ang driver bago pa ito ipasok sa kulungan. Mabuti na lang at walang malalang pinsalang tinamo si Clarice ayon na rin sa sumuring doktor kung hindi ay baka hindi niya na alam ang gagawin nang mga sandaling iyon.

“Sabi ko naman sa `yo, wala kang gagawin na hindi ko maiintindihan. If you want to leave me, then leave. But you should have at least, informed me. I wouldn’t have stopped you from leaving. I know I have no right to do that.” Inabot ni Alano ang kamay ni Clarice at masuyong hinalikan iyon.

Pumatak ang luha niya. Naiintindihan niya ang gagawing pag-alis ng dalaga apat na araw bago ang kanilang kasal. It was still about her revenge, after all.

Noong una, habang inaasikaso niya ang kasal nila ni Clarice, kahit paano ay umasa pa siya na posibleng sa dulo ng lahat ng iyon ay may kahahantungan din sila ng dalaga. Personal niyang inayos ang lahat. Binalewala niya ang mga tanong ng ilan kung bakit wala ang kanyang fiancée o kung nasaan ito. There were rumors circulating that only Alano was happy about the wedding, that he was just forcing the supermodel to get her to marry him out of his obsession with her. His mother was worried because it was ruining his name but he didn’t mind at all. Those people don’t know the truth, they would never understand.

He just wanted their wedding to be perfect. He took a leave from the office and helped the wedding coordinator with all the preparations.

Pero naglaho ang katiting na pag-asa sa puso ni Alano sa araw na iyon nang alamin niya kay Radha kung saan papunta ang dalawa kung hindi nangyari ang aksidente. Ihahatid pala dapat ng huli ang dalaga sa airport pabalik sa Nevada.

Nabigo siyang patunayan na posibleng isalba ng pagmamahalan nila ni Clarice ang sakit na dulot ng mga nangyari sa nakaraan.

Naramdaman ni Alano na minahal din siya ni Clarice. Pero hindi sapat ang pagmamahal na iyon para manatili sa tabi niya ang dalaga. Sabagay ay masisisi niya ba ito sa laki ng kasalanan ng ama niya rito?

“Magpagaling ka. Ako mismo ang maghahatid sa `yo pabalik, pangako.” Damn, just saying those words is already enough to break him inside. Muling pumatak ang luha ni Alano. Nasisiguro niyang kung makikita lang siya ng mga kapatid ay pagtatawanan siya ng mga ito. He had strings of women in the past. He was even regarded a player.

Pero heto siya ngayon. Nang tamaan siya kay Clarice ay saka lang nauso ang pagluha sa kanya.

“Makukuntento na akong pagmasdan ka mula sa malayo. And if after a few years, a divine intervention happened and you magically forgot everything, I promise I would still be here. Baka sakaling sa panahon na ‘yon, pwede na tayong dalawa. Sapat na sa aking naramdaman ko kahit paano na minahal mo ako. Because during those times that you were with me, I knew it was not just a show, Clarice. I knew you were being real to me. I knew you were being... You.”

Kinuha ni Alano ang rosary sa bulsa ng kanyang pantalon na bigay ng kanilang ina noong bata pa sila ng mga kapatid. Inilagay niya iyon sa kamay ni Clarice. “I love you so much. Please be well.”

Tumayo na siya at umalis ng hospital room ng dalaga. Mahirap na at baka lalo pa itong magkasakit sa oras na siya ang unang makita nito sa paggising.

They said that prayers are powerful. Maybe if I pray hard enough, makukulitan ang langit at maiisipang pagbigyan ako. Who knows? Maybe you and I can become together, one day? Until then... I will continue to pray hard every day.

itinutupi na ang hospital gown niya. Nakapag-ayos na rin siya at nakasuot na ng damit panlakad. She was all

“Bakit ka ba nagmamadali? Gano’n ka ba talaga ka-excited na

“Oo.”

at pinagmasdan ang binata. He looked so tired as if he was not able to sleep for the past couple of hours. He still looks as dashing as the first time they met. But gone was the sparkle in

‘yo dati, there is no need to feel sorry for me. Pero hayaan mo sana akong ihatid ka man lang hanggang sa kung saan mo balak na pumunta. I… I just need an assurance that you will be safe this time

“I love you, Alano.”

my mind while waiting for you to wake up and—” Nahinto sa pagsasalita si Alano at mayamaya ay gulat na

ang

ng labinlimang taon. Ang akala niya ay wala

ito kamahal. Ni hindi man lang niya napasaya nang husto ang binata. Mula nang minahal siya ni Alano, puro hirap at sakit na ang ipinaranas niya rito. He endured and continued giving his all to her while receiving nothing from her. She had been so unfair. Walang kasalanan ang binata pero idinamay niya dahil sa galit niya sa ama nito. And then Clarice remembered having so many questions. What if she marries him? What if she attends their wedding? If she leaves him, would it guarantee her that she would forget

Alano, nasagot niya na ang mga katanungan na

pagkasorpresa sa mukha ni Alano. Hindi na nakapagpigil na tumayo siya sa kama at lumapit sa binata. Buong higpit na niyakap niya ito. Nagsimulang magkaroon ng tunog ang pag-iyak niya. Sumagi sa isip niya ang disappointment na naramdaman nang si Radha ang mamulatan niya kanina imbes na ang

without even saying good-bye to you. Ang sabi ng doktor, maswerte raw kami ni Radha dahil minor injuries lang ang

niya natandaang huminto siya sandali para ma-appreciate ang pagsikat ng araw noon. Pero iba ngayon. She was so glad to witness the sunlight. She was so glad to feel its warmth on her skin. She was so glad

you. I will face every thing with you now—the pain, the fears, and the memories.

that a man like him would shed tears for a woman like her? Ah, this is the sweetest revenge. One McClennan

wait for you. Ayos na ang plano. Susundan kita sa Nevada. Araw-araw, magpa-practice akong magluto para kung sakaling dumating ang panahon na maglaho na ang lahat ng sakit na nararamdaman mo at maisipan mong balikan ako, may maipagmamalaki na ako sa `yo.” Marahang natawa ito. “But God is really good because here you are now. I thought I would

niya ang mga luha ng binata katulad

nito, tuloy

“You haven’t cancelled

miracle happened. Mabuti

Alano, for everything.” Mayamaya ay may naalala si Clarice. “It might take a long while

be with you

you smile, I fall for you? And every

at Yalena ang tungkol sa natuklasan kay Benedict. She doesn’t want her friends to lose their purpose the way she did before. Saka niya na rin aaminin kay Alano ang tungkol sa mga kaibigan. Dahil ayaw niyang pagtaksilan ang kambal. Nakasisiguro naman si Clarice na mauunawaan siya ni Alano. And besides, who was she to meddle with her best friends’ destiny? Baka tulad niya, sa gagawin ng mga ito lang tuluyang makahanap

na lang siyang parte pa rin ng misyon ang gagawing

Alano ang paghalik sa kanya. She closed her eyes and stopped herself from thinking of

Saka na siya mag-iisip.

EPILOGUE

And it’s making me crazy. It’s

asawa sa kusina. Pagdating nila ni Alano mula sa pagsisimba ay naabutan na nila sa bahay ang bunsong kapatid nito na parang pinagsakluban ng langit at