COULD this be the greatest love of all? I wanna know that you will catch me when I fall. So let me tell you this, some people wait a lifetime for a moment like this...

Namasa ang mga mata ni Chryzelle nang mula sa kulumpon ng mga tao sa bahagi ng altar sa kinaroroonang simbahan ay lumabas ang kanyang boyfriend na si Calix habang patuloy pa rin na pumapailanlang sa ere ang awiting naging paborito niya na mula nang maging sila kulang dalawang taon na ang nakararaan.

Hindi lubos-akalain ni Chryzelle na makikita roon si Calix samantalang tambak ang mga rason na ibinigay nito sa kanya nang mag-usap sila kanina. Meron pa raw itong meeting na pupuntahan kaya hindi nila magkasamang maise-celebrate ang Valentine's Day.

Napatitig si Chryzelle sa kabuuan ng simbahan. Naroroon ang mga malalapit nilang kaibigan ni Calix, ang pamilya niya, pati na ang nakatatanda at nag-iisang kapatid nito na si Clarence. Pare-parehong may ngiting nakapaskil sa mga labi ng mga ito.

Nang sa wakas ay magtagpo sila ni Calix sa gitna ng simbahan ay mabilis na iniabot nito sa kanya ang dalang bouquet ng pulang mga rosas.

"Thank you," nahihiyang wika ni Chryzelle. "But what is this... all about?"

"Wala ka bang naaalala?" ganting-tanong ni Calix. Naging mapanukso ang ngiti nito kasabay ng paglahad nito ng mga kamay sa ere. "The setting, the people, the music, the entire plan... don't you find them familiar?"

Mariing kinagat ni Chryzelle ang ibabang labi para pigilan ang pagtakas ng kanyang hikbi. Sa totoo lang ay kanina pa pumasok sa isip niya ang mga sinabi ni Calix. Sadyang ayaw niya lang na masyadong umasa sa takot na mabigo.

Nang marinig pa lang ni Chryzelle ang paboritong awitin sa pagpasok niya sa simbahan ay nag-iba na ang kutob niya, pati na nang makita na tanging malalapit na mga tao lang sa kanya ang mga naroroon. Nagpunta siya sa simbahang iyon kasama si Grace, ang empleyado ng pag-aari niyang bakeshop.

Biyernes nang araw na iyon at pasado alas-syete na ng gabi, pero nananatiling bukas pa rin ang simbahan para sa mga taong gustong manalangin. At dahil parehong walang date sina Chryzelle at Grace sa espesyal na araw na iyon ay nagkayayaan silang doon na lang magpunta pagkatapos nilang magsara ng shop.

At ang kasalukuyang mga nakikita at naririnig ni Chryzelle ay ang siyang kabuuan ng dream wedding proposal niya na siyang isinulat niya pa noong nakaraang taon pagkatapos masaksihan kung paano nag-propose sa ate Celeste niya ang boyfriend nito. Doon siya nagsimulang mangarap rin ng kasal para sa kanila ng boyfriend.

Napasinghap si Chryzelle nang bigla ay lumuhod sa harap niya si Calix.

She took a deep breath. Every single thing in her dream was happening right before her very eyes.

"Almost two years ago, we met each other here and I did something really, really beautiful; something that I know I will always be proud of-I fell in love with you. We had our moments, Elle. Nag-away tayo at nagkatampuhan, but even those were amazing." Magiliw na ngumiti si Calix. "Dito mo ako sinagot. Dito tayo nagkasundo. We built our dreams and prayed together in this very church."

Napasigok si Chryzelle. "Calix..."

"It's a wonder how this church seems to witness a lot of events in our lives, Elle. At gusto ko sanang madagdagan pa ang mga nasaksihan ng simbahang ito... kung hahayaan mo ako." Mula sa bulsa ng coat ay inilabas ni Calix ang isang kahita.

Kumabog ang dibdib ni Chryzelle sa antisipasyon.

Parang kinakabahan namang tinanggap ni Calix ang inaalok na panyo ng natatawang kapatid nito. Maagap nitong pinunasan ang namuong butil-butil na pawis sa noo. Kahit pa naluluha ay natawa si Chryzelle.

"Will you marry me, Elle?" Kasabay ng linyang iyon ay ang paglitaw ng pinakamagandang singsing na nakita ni Chryzelle sa tanang buhay niya.

I can't believe it's happening to me. Some people wait a lifetime for a moment like this...

the song filled her heart. God... she had been waiting for that special moment. Lumuhod siya para magpantay ang mga mukha nila ni Calix. Nangingiting hinaplos niya ang mga pisngi nito. "Y-yes." Her voice broke.

ng halik sa mga

ng sunod-sunod na pagkatok mula sa labas ng master's bedroom. Mabilis na pinahid niya ang mga luha at inayos ang sarili.

mansyon. "Ma'am, tumawag po si sir Calix. Hindi

ang narinig. Sa dami ng mga gawain ni Calix, madalas ay natutukso na

ngumiti. "Thanks, you

tinitigan niya ang kanyang wedding ring bago niya tuluyang hinubad iyon mula sa kanyang daliri.

na sana si Chryzelle ng kwarto nang hindi sinasadyang napasulyap siya sa malaking wedding portrait nilang mag-asawa na nakasabit sa dingding malapit sa pinto. Mapait siyang napangiti nang makita ang kanyang

happy she was five years ago

Chapter One

have dialed is either unattended or out of

na ang boses ni Calix ay ang operator ang narinig niya sa kabilang linya. Dapat ay sanay na siya, pero hindi niya pa rin maiwasang masaktan. Palagi na lang ganoon ang nangyayari tuwing may espesyal na okasyon

ang sarili na makasama si Calix

sa isip. Pero pagkaraan ng ilang sandaling

ang isang folder pagkatapos na mag-iwan ng pera sa mesa para sa tatlong refill ng red wine na naubos niya sa paghihintay. Ilang malalalim na paghinga ang

si Calix. Mabilis na hinalikan

office kaya hindi na ako nakarating kaagad. Tara, pumasok na tayo sa loob. Let's have dinner. I'm really hungry." Inalalayan na siya

fallen deeply in love with seven years ago. Alon-alon pa rin ang bagsak at kasindilim ng gabing buhok ni Calix. Mapupungay ang kulay-tsokolateng mga

he was so near that she could actually hold him but their hearts were miles and miles

pagkatapos ay naglabas ng maliit na kahon mula sa bulsa ng suot na coat at iniabot kay Chryzelle. "Happy fifth anniversary,

na naman ang laman niyon na sigurado niyang inihabilin na lang nito sa secretary na bilhin sa sobrang pagkaabala sa pagtatrabaho. Nakaipon na siya ng mga ganoon mula sa asawa na ni minsan ay hindi niya naman isinuot. Lahat ng iyon ay iniwan niya sa jewelry box sa kanilang kwarto

ang boses niya pero nagpapakatatag pa rin na iniabot sa asawa ang hawak na folder. Nagtatakang kinuha naman nito iyon. "Pero hindi ko

ang mga labi ni Calix

mo na." Mapait siyang ngumiti. "Thank you very much for the last five years, Cal. But I don't think I can bear another year with you. Hindi ko na kaya. I don't even think I can bear another day with you. Kapag sinubukan ko pa, baka bumigay na ako." Bago pa tuluyang sumabog ang mga emosyon ay nananakbong lumapit na siya

sasakyan at pinaandar sa kabila ng paghabol sa

gilid ng kalsada. Ang mga luha na naipon sa kanyang dibdib sa loob ng limang taon ay noon lang niya nailabas. Calix had broken her heart many times before, but the realization that their

happened to

ko. Nasa conference room pa rin daw

Chryzelle sa sinabing iyon ng ate Celeste niya. Humigpit ang pagkakahawak niya sa kumot. "Have... have you told him," Napailing siya. "I mean, his secretary that it's an...

was in a heated conversation with the board members. He said though, that he will call you later." Dumaan ang awa sa mga mata ng ate niya, dahilan para mag-iwas siya ng tingin. "Kung sabihin ko na

nang sumubok na ipaalam pa. Masyado na akong durog para lalo pang durugin ng absence niya,

kakampi niya, ang munting anghel na inaasahan niyang aayos sa naghihingalo nang relasyon nila ng asawa

Nanginginig sa matinding emosyon ang kanyang katawan na gumanti siya ng mas mahigpit na yakap sa kapatid. Ubod ng lakas siyang napasigaw. "Ate! Hindi

ito sa kanya, pakiramdam niya ay sandali ring bumitiw ang katinuan niya. She was at a loss. "I'll just call the doctor." Tumayo si Celeste. "I

This is exclusive content from Dramanovels.com. Please visit Dramanovels.com to support the author and the translation team!

Comments ()

0/255