Thirty Last Days

MINARKAHAN ni Cassandra ang huling araw ng kasalukuyang buwan sa kalendaryo na madalas ay dala niya sa kanyang sasakyan. Para iyong pasahero na nakatabi sa kanya para magsilbing tagapagpaalala na sa tuwing nahihirapan siya ay hindi siya dapat sumuko dahil bilang na ang kanyang mga araw para makasama ang taong mahal niya.

Mapait siyang napangiti, pagkatapos ay inilagay na ang kalendaryo sa paper bag dahil hindi niya na iyon muli pang kakailanganin. Hindi niya na kailangan pang mag-count down dahil ubos na ang kanyang araw. Nawala ang halos dalawang linggo sa kanya dahil nakulong siya sa bahay ng kanyang kapatid. Istrikto ang kuya niya at binantayan pa siya para lang makasigurong makakapagpahinga siya nang husto. And during those days, all she was able to do was call Jethro over and over again. Kahit na masama pa rin ang loob ay kinalimutan niya ang pride marinig niya lang ang boses nito. Kuntento na rin siya kahit paano na kinakausap na siya ng binata nang maayos, kahit na pormal pa rin.

Binuksan na ni Cassandra ang pinto ng sasakyan at naglakad papunta sa bahay ni Jethro. It was her last day. Habang tinatahak niya ang daan papasok ay sumagi sa kanyang isipan ang mga panahong nasa France siya, nakatitig din sa kalendaryo at minamarkahan ang bawat araw na lumilipas na hindi niya kasama ang binata.

Napasinghap si Cassandra nang makita si Jethro sa veranda na para bang hinihintay ang kanyang pagdating. Saglit siyang napahinto sa paglalakad at ginantihan ang matipid na ngiti na isinalubong nito sa kanya. Gaano ba katagal ang apat na taon, Jet?

Napahugot siya ng malalim na hininga bago nagpatuloy sa paglalakad. Nang makarating na sa kinaroroonan ni Jethro ay walang halong pagmamadali sa kilos na tinawid niya ang distansya sa pagitan nila. Niyakap niya ang binata mula sa likod nito.

"Today's your last day, sweetheart. Pagkatapos ng araw na 'to, may dalawang options ka." Naalala ni Cassandra na sinabi ng kapatid niya bago siya umalis ng bahay. "You can choose to continue fighting; sa pagdating ni Dana, pwede kang makipagsabayan pa rin. Tutal, hindi pa naman sila nagpipirmahan ng marriage contract. Or you can choose to really... love. Simula sa araw na ito, lahat ng gagawin mo, nakadepende sa kung gaano karami ang natutunan mo sa pagmamahal." Tinitigan siya ni Throne nang deretso sa mga mata bago siya marahang nginitian. "Ano na nga ba ang pagmamahal para sa 'yo ngayon, Cassandra?"

Hindi niya nasagot ang tanong ng kapatid. But standing beside the man she loved gave her the wisdom to finally answer.

"Masyado nang maraming nangyari," para bang naguguluhan na bulong ng binata. "And God... I wish I knew what to say."

Inihilig ni Cassandra ang ulo sa likod ng binata. "You can start by saying how unfair I am. After all, hindi kasama sa napag-usapan namin ni Dana ang tsansingan kita habang wala siya."

Hindi natawa si Jethro sa pagbibiro niya. "I've been a jerk, Cassandra. Sa dami ng ginawa ko sa 'yo, sa dami ng mga masasakit na sinabi ko sa 'yo, hindi mo ba ako sisisihin? Hindi ka ba magagalit man lang?"

"I can't. I've missed you so much for four years to stay mad at you in a four-minute fight." Napabuga siya ng hangin at pinilit na pasiglahin ang boses. "Tama na nga. Last day ko na 'to. Bukas, darating na ang fiancée mo. Can you at least indulge me before I leave? Pwede mo bang ipaalala sa akin kung bakit mo 'ko... minahal?"

"Cassandra-"

"I know. I'm sorry I'm being pathetic again." Lumayo na siya kay Jethro at maagap na tumalikod para hindi nito makita ang sakit na alam niyang nakarehistro sa kanyang mukha. "'Wag mo na lang isipin 'yon." Napasulyap siya sa kanyang wristwatch. "Paalis na rin naman ako. I can't stay long or else, I won't be able to leave anymore. Kailangan ko nang masanay habang maaga na... wala ka na talaga."

Nakababa na si Cassandra ng hagdan nang gulatin siya ng mga kamay ni Jethro na pumigil sa kanyang braso. "There's no reason, Cassandra. Ang alam ko lang, noong una kitang makita, ayaw na kitang pakawalan pa. I was both afraid and mesmerized. Afraid of the rapid beating of my heart and mesmerized by the look in your eyes."

Mariin niyang naipikit saglit ang mga mata. "Thank you." Hindi tumitinging bumitaw na siya sa binata, pagkatapos ay nagmamadaling lumabas at dumeretso sa kanyang kotse.

Habang nagmamaneho ay tumulo ang mga luha ni Cassandra. Mahirap bigyang-kahulugan ang pagmamahal, Kuya. Dahil walang katumbas iyon. But today, while I still can, I would choose to really... love. Sa pagmamahal pala, hindi na mahalaga kung may happy ending man o wala. Ang mahalaga, natuto ka. Ang mahalaga, nasaktan ka man, naging masaya ka.

Nang makauwi na ay itinapon ni Cassandra sa nadaanang basurahan ang paper bag na naglalaman ng kalendaryo. Her thirty days were over. I now... let you go, Jet.

braso na dumantay sa kanyang dibdib. Pagmulat niya ay gumuhit ang matamis na ngiti sa kanyang mga labi nang masilayan ang nakangiti ring mukha ni Cassandra. Parang nagising ang bawat himaymay ng kanyang katawan nang ang dalaga ang unang nasilayan niya.

Cassandra, pagkatapos ay siniil siya ng halik sa

ni Cassandra ay palaging puno ng init at paglalambing, hindi tulad ng malumanay na boses na kanyang narinig. Kinusot niya ang mga mata. Sa muling pagmulat ay muli

was Cassandra when he watched the woman bid him farewell last night? Parang may kung anong nagbara sa kanyang lalamunan sa naisip. Under normal circumstances, he could have chosen Cassandra in a heartbeat. Napakarami niyang gustong sabihin sa dalaga, napakarami niyang gustong gawin nila ngayong nagbalik na ito.

para bumangon at magsimula uli noon. He badly needed someone by his side to feel his worth when he thought Cassandra was back into Chad's arms. Sinamantala niya ang pagmamahal ni Dana. Pinilit

regret was all that was left with him. Thousands of them. Kung hindi niya sana pinairal ang

waking up and finding out it's

He gasped. "Dana!"

Nang tuluyang bumangon si Jethro ay sumunod na rin ang kanyang fiancée, hinaplos nito ang mga pisngi niya. "Mahal na mahal

si Jethro bago ngumiti. "Maraming salamat, Dana." Niyakap niya ang dalaga para hindi nito mabasa ang frustration na alam niyang nakarehistro sa kanyang mga mata. "Welcome back." Mayamaya ay napakunot-noo siya. "Bakit nga pala napaaga ka?

si Uncle, sumabay na ako. We used his private jet." Pumiyok ang boses nito.

missed you, too." Damn it. Bakit ba ang

mo ba talaga? Kasi kung

nagmula pa mismo sa kanyang boutique sa France para ihatid ang mga damit na ang disenyo ay sa electronic mail niya na lang ipinadala, kasama na ang mga instruction at sukat ng mga taong magsusuot ng

dresses, kuya Throne? Kahit sabihing nandiyan ang

that's the case, sasama na

ito. "Saka gusto ko

late but I'm really sorry,

siya? Kapag sinabi ko sa 'yong kasalanan mo nga, mawawala ba ang sakit

pagluha niya. Sa susunod na linggo na ang nakatakdang kasal nina Dana at Jethro. At ngayong araw ang pagsusukat ng mga isusuot ng buong bridal entourage. Kahit sigurado na siya sa measurements ay gusto pa rin niyang makasiguro na maayos lahat. It was her first time to design wedding clothes and she wanted everything to be perfect. Lalong-lalo na para sa dalawang ikakasal. Sila ang pinakatututukan niya habang ang mga kasamahan

pananahi at pagdidisenyo. Madalas na

na lang ang kanyang trabaho bago bumalik sa

ng dibdib ni Cassandra. Nang bumukas ang gate at pumasok na

where do I go from

pinatungan ng puting suit. Humarap siya sa salamin, pagkatapos ay matipid na napangiti. Maganda ang tela ng damit, pati na ang pagkakayari. Kahit na bahagyang hapit ay hindi

babaeng nag-a-assist sa kanya sa pagsusukat. "Wala nang kailangang baguhin. I like it just

Sir. Tinitingnan niya po kung may mga kailangan pang baguhin

niya sa nakasarang pinto. Nang wala pa ring narinig na sagot mula sa loob ay napakunot-noo siya. Pinihit niya nang dahan-dahan ang pinto