BINUKSAN na ng gwardya ang malaking gate ng mansyon. Bumuntong-hininga si Aleron pagkatapos ay ipapasok na sana sa garahe ang kotse nang may eksenang bigla na lang lumitaw sa isip niya.

“Checkmate!” Nangingislap ang mga matang bulalas ni Holly habang naglalaro sila ng chess.

Naiiling na napangiti na lang si Aleron. Hindi pa siya natalo sa chess kahit minsan pero mukhang kumukupas na ang galing niya dahil dalawang beses na siyang natatalo ni Holly ng hapong iyon. Hindi niya alam na magaling pala ang dalaga sa ganoong laro dahil hindi rin iyon nakasulat sa diary ni Athan.

Kung tutuusin ay mayroong mangilan-ngilang mga bagay na mukhang nakaligtaang isulat ni Athan tulad na lang ng pagiging malilimutin ni Holly. Noong nakaraang gabi nang sunduin niya ito ay bahagyang natagalan pa sila dahil hinahanap nito ang panuklay nito na siyang nakasabit na sa buhok nito. Lumawak ang pagkakangiti ni Aleron nang maalala ang natataranta pang anyo ng dalaga noong gabing iyon. Noong minsang sumama rin siya sa book signing nito ay kandahanap ito sa ballpen nito na nakasabit lang sa t-shirt nito pero mukhang sanay na sanay na sa ugali nitong iyon ang mga mambabasa nito na para bang naaaliw na lang sa dalaga.

Madalas na malimutan ni Holly ang mga maliliit na bagay pero nawawala ang sakit nitong iyon pagdating sa mga taong malapit sa puso nito gaya ng ilan sa readers nito na dinalhan pa nito ng regalo dahil kaarawan umano ng mga iyon noong araw ng book signing nito. Malinaw rin nitong natatandaan ang lahat ng mga bagay tungkol sa kanya na inilahad niya rito.

Kakaiba rin ang mga gusto ni Holly sa buhay. Sa tuwing may matatapos itong manuscript ay bigla na lang itong magyayaya sa kung saan. Niyaya na siya nito noon sa Tagaytay para mag-zipline at sa Zambales para mag-sky diving. Paraan daw iyon ng dalaga para alisin ang stress nito sa pagsusulat.

Sa tuwing nasa ere na sila ay bigla na lang sisigaw si Holly ng, “I did it! I’m the queen of the world!” o ‘di kaya ay, “Nagtagpo rin kami ng wakas! Ang ganda-ganda ko talaga!” Wala mang koneksyon ang kagandahan nito sa pagtatapos nito ng nobela ay hindi pa rin mapigilan ni Aleron ang maaliw.

Holly was indeed, so fun to be with. Parati siyang nasosorpresa sa mga sinasabi at ginagawa nito. Pagdating ng gabi, sa tuwing binabalikan niya sa isip ang mga nangyari noong kasama niya pa si Holly ay bigla niya na lang matatagpuan ang sariling ngumingiti o kaya ay tumatawa. Katulad ng personalidad ng dalaga ang bawat halik nito, hindi nakakasawa. Pakiramdam niya ay parati siyang may bagong karanasan.

“Di ba, ang sabi ko, kapag natalo kita sa ikalawang pagkakataon, may consequence na?”

“Pero hindi ko natatandaan na pumayag ako sa kondisyon mong ‘yan.”

Bumagsak ang mga balikat ni Holly. Naglaho ang kinang sa mga mata nito. Nakasimangot na ito habang nililigpit ang chess board. Nakakunot man ang noo nito ay maganda pa rin ito.

Sa huli ay hindi rin nakatiis si Aleron. “All right. What’s the consequence?”

Bumalik ang kinang sa mga mata ni Holly. Mula sa katapat na couch ay tumabi ito ng upo sa kanya. “Simple lang naman. Just tell me something about yourself. Iyong mga bagay na hindi mo pa nasasabi sa akin. Gusto kasi kitang makilala ng husto.”

Inabot ni Aleron ang palad ng dalaga at marahang hinagkan iyon. Hindi niya na iyon pinakawalan pa. Gustong-gusto niyang hinahawakan ang palad nito dahil nababawasan ang kakulangang nadarama niya kapag ginagawa niya iyon. “Ano bang gusto mong malaman?”

Humilig si Holly sa balikat ni Aleron. “Marami. Gaya ng rason kung bakit tulad ko, hanggang ngayon ay single ka pa rin.”

“Ikaw na muna. Bakit nga ba hanggang ngayon ay single ka pa rin?” Biglang kambiyo ni Aleron.

ng libreng kamay ng dalaga ang dibdib niya. “Ako ba ang natalo?” Mayamaya ay para bang nagpapaubayang napailing na lang ito. “I was waiting for someone whom I can love and who

Aleron. Anong tawag mo sa kapatid ko, kung gano’n? “Are you telling me that

for the man who died for the woman sitting right next to him. Nagsikip

turn. Bakit nga hanggang ngayon,

niya na ang lahat ng gusto niya sa ’yo, iiwanan ka na niya, idi-deny ka na niya tulad ng ginagawa mo ngayon sa kapatid ko. Nakakatakot dahil may mga tulad mo. Dahil may tulad nyo ni Lucia sa mundo. Bumalik ang galit at hinanakit sa loob niya. Binitiwan

ni Holly. Mariin niyang naipikit ang mga mata matapos muling pagmasdan ang mga iyon. Hindi siya maaring magkamali. Iyon ang dalawa sa mga koleksyon na paintings ni Athan. Nag-iisang kopya lang ang mga iyon sa buong mundo. At ang kapatid niya ang nagkataong nakabili

pang-unawa sa boses nito. “Nasaktan na rin ako noon kaya natatakot na rin ako. Pero gusto ko pa ring sumugal sa pag-ibig. Iyong takot, normal reaction iyon ng isang nasaktan. Pero iyong matatakot ka nang sumubok dahil natatakot ka nang masaktan, hindi na normal iyon. Fear. I think that’s the number one reason why some

ang mga bagang ni Aleron nang maramdaman niya ang masuyong

tao, makakahanap pa rin hindi lang ng good beginning kundi pati ng happy ending. That’s why I wish that they would learn to take another risk. Na sana magmahal sila na para bang hindi nila alam ang salitang heartbreak. Sana kalimutan muna nila ang lahat ng negatibo para masimulan nilang punahin ang mga positibo. Sana kalimutan muna nila ang

si Holly. “Sana ay magmahal lang sila. And when they finally found the person they can love and who can love them in return, saka nila isipin ang lahat. When that time comes, I’m sure it would be a very overwhelming

aminin nito? Kahit ang titulo ng bahay nito ay ipinagsisinungaling nito. Ibinenta lang daw iyon kay Holly ng kakambal nito samantalang kitang-kita niya

ni Holly ang mga pisngi ni Aleron. “The world is not perfect, Aleron and it will never be. That’s why it’s important to have somebody who can make you realize that at the end of the day, those imperfections don’t matter. Hindi ko alam kung bakit ka natatakot magmahal. Hindi ko alam ang kwento ng buhay mo dahil ipinagkakait mo.” Bahagyang

sa manibela. “Marami. I would have kissed you until

sa sunod-sunod na pag-usbong ng mga realisasyon. Heck, he’s really in love with Holly. God had shown no mercy. He let me fall. Napalingon siya

pa po ba kayo

makapaniwalang sagot ni Aleron. “I’m in love for

natulala ang gwardya bago ito natawa. “Sus. Ang akala ko po ay kung ano na. Sa pag-ibig lang po pala. Ano

“Paano kung hindi niya

napaisip ang gwardya. “Pero

iyon ni Holly. Bumilis ang tibok ng puso niya. “Thank you.” Aniya sa gwardya. Kumilos na siya. Iminaniobra niya nang muli ang kotse. Pero hindi papasok sa

niya na alam kung ano ang mali at tama. Isa lang ang malinaw sa kanya. Gusto niyang sumugal. Bahala

kotse. Huminto iyon sa tapat ng gate na kinatatayuan niya. Mula roon ay bumaba ang isang

loob niya ay nagawa niya pa ring hintayin ng ilang oras para makausap, para sabihing kalimutan na nito ang mga ipinagtapat niya nang umagang iyon at

na mawala ito sa buhay niya. Nanatili lang si Aleron sa tabi ng pinto ng kotse nito na para bang gulat na gulat na naabutan siya roon samantalang alas-nuwebe y medya na ng

at tinatangkilik nito ang mga ginagawa niya pero sapat na ba iyon? Kung tutuusin ay da-dalawang katangian lang naman ang hinahanap niya sa isang lalaki na mayroon si Aleron: ang pagsuporta nito sa mga nobela niya at ang

was looking for. Hindi romantiko ang binata. Sa tuwing nagsasalita siya o nagkukwento ng tungkol sa buhay at sa pamilya niya ay para bang hindi ito interesado. May mga pagkakataon na parang pinagbibigyan na lang siya nitong magsalita pero hindi naman ito nakikinig. Dahil kapag tinatanong niya ito ay hindi ito nakakasagot. At nakakasakit iyon. He’s always been half-there. Kasama niya

This is exclusive content from Dramanovels.com. Please visit Dramanovels.com to support the author and the translation team!

Comments ()

0/255