The Trouble With Good Beginnings

“DEAR Miss Emily,

I need your advice. Meron po akong nakilalang lalaki. We’ve been seeing each other for months now. Nag-clicked po kami. Nagkakasundo po kami sa maraming bagay. We kissed, we hug and we bond like the normal couples. But the problem is, we are not a couple.

Mahal ko na po siya. Mahal na mahal. Pero hindi ko po alam kung saan ako nakalagay sa buhay niya. Natatakot naman po akong magtanong. Because I’m afraid I might get a different answer. Ano po ba ang gagawin ko? –Leslie

Marahas na napabuga ng hangin si Holly matapos niyang mabasa ang tanong na iyon ng isa sa mga mambabasa niya sa facebook page niya kung saan siya naglalahad ng opinyon sa mga tao. Paraan niya iyon para maabot pati na ang mga readers niya mula sa malalayong lugar. Doon siya nagpapayo at kadalasan ay nakikipagpalitan ng kuro-kuro o kaya ay nakikipagkulitan sa mga ito tungkol sa iba’t ibang bagay sa pag-ibig o sa iba pang aspeto ng buhay para mas lalo siyang makilala ng mga ito at ganoon rin siya sa mga ito.

Ilang sandaling napatitig si Holly sa screen ng laptop. Mayamaya ay para bang may sariling isip ang mga daliri na nagtipa sa keyboard.

“That’s the problem when you fell first, Leslie. Dahil nga mahal mo siya, kusa kang tatalon sa isang bagay na walang kasiguruhan, kusa kang papasok sa isang relasyon na walang pangalan. Nahulog ka na. You’re trapped. You can’t get out. That’s why you start to seek for an assurance that someone will join you in that place. I get you. Nakakatakot nga namang mag-isa sa isang lugar. At tama ka, mahirap nga ang magtanong. Ano bang dapat gawin? Hindi ko rin alam. Dahil pareho lang tayo. I wish… we could be saved, though.

Matapos i-click ang send button ay isinara na ni Holly ang laptop. Lumabas siya ng kanyang kwarto at nagpunta sa veranda. Napatingala siya sa kalangitan. Hinayaan niyang tangayin ng pang-umagang hangin ang nakalugay niyang buhok. Napangiti siya sa natanaw na papasikat na araw. Bahagyang nawala ang bigat sa kanyang dibdib.

Napahugot si Holly ng malalim na hininga pagkatapos ay mas lalo pang itinaas ang mukha at marahang pumikit. Napakagandang pagmasdan ng pagsikat ng araw, parang si Aleron. Pero habang tumatagal iyong tingnan ay mahapdi na sa mga mata, gaya rin ni Aleron sa ibang paraan. He was so beautiful to look at. At humahapdi hindi lang ang mga mata niya kundi pati ang puso niya dahil hindi niya alam kung iyong kagandahang iyon ay may pag-asang mapapasakanya.

Hindi na bagito sa pagmamahal si Holly kaya kabisado niya na ang nararamdaman. Sa palagay niya, iyon ang dahilan kung bakit kahit paano ay epektibong manunulat siya. Una siyang nahulog kay Cedrick. Nakatira ito malapit sa mansyon ng mga magulang niya. Tatlong taon ang tanda sa kanya ni Cedrick pero hindi naging hadlang iyon para mapalapit siya rito dahil isa ito sa pinakamabubuting lalaki na nakilala niya.

Ang ama ni Cedrick ay ang bise-presidente sa Lejarde Hydro Power Corporation kaya malapit rin ang buong pamilya nito sa pamilya ni Holly. Ang binata ang siyang tagasundo pa nila noon ni Hailey sa eskwela mula elementarya hanggang sekondarya. Nahinto nga lang iyon noong mag-aral ang binata sa ibang bansa.

Bumalik si Cedrick sa Pilipinas kulang dalawang taon na ang nakararaan. Isa na itong matagumpay na doktor. Si Cedrick ang kauna-unahang lalaking nagpatibok sa puso ni Holly. Disi-sais anyos pa lang siya bago pa man tumuloy sa Amerika si Cedrick ay minahal niya na ito. Ang akala niya sa pagbabalik nito sa Pilipinas noon ay may pag-asa na siya dahil napapansin hindi lang ni Holly kundi pati ng mga magulang niya ang kakaibang atensyon na ibinibigay sa kanya ng binata.

Pero si Hailey ang siyang naging girl friend ni Cedrick. Nangyari iyon wala pang tatlong bwan matapos makabalik sa bansa ng binata, noong dumating na si Hailey mula sa New York. Nasaksihan ni Holly ang dalawa na naghahalikan sa hardin ng mansyon nina Cedrick. Saka niya lang natuklasang may relasyon na pala ang mga ito.

Ang alam niya ay nagkahiwalay rin sina Cedrick at Hailey pagkalipas ng ilang bwan. Sa kabila niyon ay iniwasan niya na si Cedrick sa kabila ng pagdalaw-dalaw nito sa kanya sa mansyon. Dahil bukod sa nasaktan ay paraan niya na rin iyon para gisingin ang sarili dahil naunawaan niya nang ang mga babae na tulad ni Hailey ang gusto nito. At wala siyang panama sa istilo ng kakambal. Hindi siya glamorosa, hindi siya sopistikada.

Nangako si Holly sa sarili na saka na lang ie-entertain ang mga pagtawag-tawag sa kanya ni Cedrick sa oras na maghilom na ang puso niya. Ayaw niya nang umasa. Siguro ay sadyang mabait lang talaga ang binata sa kanya at kaibigan ang turing sa kanya kaya bawat importanteng okasyon sa buhay niya ay lumilitaw pa rin ito at nagreregalo ng kung anu-ano.

Dahil sa mga magulang ay nanatili siyang romantiko, nanatiling positibo ang pananaw niya sa pag-ibig at pakikipagrelasyon. Naniniwala siyang may inilaan ang Diyos para sa lahat ng tao. At siguro ay hindi si Cedrick ang nakalaan para sa kanya.

Inisip niyang si Aleron na ang lalaking iyon nang makilala niya ang binata dahil tulad ng kwento ni Leslie, ang letter sender niya sa araw na iyon, ay magkasundo rin sila ni Aleron-sa palagay niya. Isa itong ganap na prince charming. Gwapo, mabait, may pinag-aralan at higit sa lahat ay naiintindihan ang uri ng propesyon ni Holly. Tinatangkilik nito ang mga gawa niya. Hindi nito kinukwestiyon ang mga paniniwala niya na nakalahad sa mga nobela niya. Halos katulad ito ni Cedrick na suportado ang pagsusulat niya. Iyon ang mga katangiang hinahanap niya sa isang lalaki.

Sa nakalipas na mga linggo ay madalas silang magkasama ni Aleron. Araw-araw ay sumusulpot ang binata sa bahay niya. Magkasabay silang kumakain, magkasama silang namamasyal o ‘di kaya ay tumatambay ito sa bahay niya, nanonood kasama siya o kaya ay pinapanood siya habang nagsusulat. Komportable siyang kasama ang binata.

Holly na board member si Aleron sa isang sikat na shopping mall chain at ayon rito ay kasalukuyan itong naka-leave sa trabaho. Para itong isang panaginip. Sino ba namang mag-aakala na may gaya nito na mala-Adonis na magbabasa ng gawa ng tulad niya samantalang wala iyon

siyang eksaktong oras para sa pagtatrabaho dahil may mga pagkakataong kahit gabi na ay nasa bahay niya pa rin ito o ‘di kaya ay nasa labas pa sila at namamasyal sa kung saan-saan. Pero wala siyang reklamo dahil gustong-gusto niyang kasama ang binata. He would kiss her whenever he wanted to, he would embrace her and hold her hand every time. Pero hindi

ng tsokolate o bulaklak. At nalilito na si Holly. Kung mambabasa niya ang binata, hindi ba’t dapat ay may ideya na ito kung

noong nagdaang gabi habang nasa Antipolo sila sa over-looking view roon. Niyaya siya nito roon pagkatapos nilang kumain sa isang French restaurant na siyang paborito umano nito. Nakayakap ito mula sa kanyang likod at pinapaulanan ng

ng?”

ni Holly. “Wala. Wala

mong sagot. Still, Holly knew in her heart that she would still allow herself to be kissed by him and to be held by him because she had fallen for him. Masaya siya, walang duda.

takot niyang umasa at masaktan na naman. Kung sana gaya ng isinusulat niya ay kaya niya ring kontrolin ang takbo ng buhay niya. Pero hanggang sa nobela lang ang kapangyarihan niya. Ah, the story of

niyang sana ay magawa ring magbukas ng sarili nito sa kanya si Aleron. At sana, sa oras na mangyari

“Holly, sweetheart!”

Kumabog ang kanyang dibdib. Nakakunot ang noo ng binata nang mga sandaling iyon habang nakatingala sa kanya sa veranda. Hanggang ikalawang palapag ang mga townhouses roon at sa itaas ay may mga balkonahe roon kaya

niya. Mayamaya

si Holly sa tapat ng

ng sariling mundo nito. Kahit anong

bagay na hindi nakasulat sa diary ni Athan, na tuwing kaharap na ni Holly ang laptop nito, pakiramdam niya ay milya-milya na ang layo nila sa isa’t isa. Doon niya nakikita ang isa pang

sa center table

Aleron ng upuan para makapwesto sa tabi ng dalaga. Pinunasan niya ang mga luha nito. Ayaw niya mang aminin ay naapektuhan siya sa pagluhang iyon ni Holly. Kahit na hindi niya alam kung totoo ang mga iyon. Sa nakalipas na mga araw ay napatunayan niyang tama si Athan. Masarap kasama si Holly. Masayahin ito, palabiro, parating may ngiti sa mga labi at napakapositibo ng pananaw sa mundo. Bukod pa roon ay magaan itong kausap, matalino rin ito at

At doon siya nahihirapan.

si Aleron nang naniningkit ang mga matang

at frustration sa magandang mukha ni Holly. “My favorite character in the story just died. It was heartbreaking that’s

si

for a while.

Muling namangha

namatay sa nobela ko, ililibing ko pa.” Para bang nagtitimpi na lang na sagot ng dalaga. Ilang sandali pa ay humarap na itong muli

na lumuha na naman. Sa pagkakataong iyon ay hindi na niya ito nilapitan dahil para itong tigre na handang manlapa ng tao nang lapitan niya ito

ka tumatawa? Ang ingay-ingay mo.” Namumula pa ang ilong at

itinaas niya na lang ang mga kamay tanda

a very amusing way. Mayamaya ay natigilan si Aleron sa naalala. Did he just compliment his enemy? Nahinto siya sa pag-iisip nang makita ang pagkaway ng dalaga mula sa balkonahe nito. Napakasarap

pero sapat na iyon para maglakbay ang malikot na imahinasyon ninuman dahil mula sa kinatatayuan niya ay natatanaw niya pa rin ang magaganda at mahuhubog na mga hita nito. At iyon ang problema. Dahil hindi lang siya ang nakakakita ng napakagandang imahe na iyon kundi pati na ang