NAMASA ang mga mata ni Yalena. Umangat ang kanyang mga kamay pahaplos sa mga pisngi ni Ansel. Pinagmasdan niya ang mukha nito. This man could be hers for the taking. Dahan-dahang ipinikit niya ang mga mata nito. Iyon ang isa pang madalas niyang gawin. Tuwing kasama niya ang binata, parati niyang isinasara ang mga mata nito. Dahil napakaraming masasakit na mga alaala ang pumapasok sa kanyang isipan tuwing sinasalubong niya ang mga mata nito dahil ganoong-ganoon din ang mga mata noon ni Benedict.

Punong-puno rin iyon ng sinseridad noon pero sa dulo ay nagawa pa ring manlinlang ng mga matang iyon. Tuwing tinitingnan ni Yalena ang binata, ang kanyang mga magulang na ni hindi niya makilala noong nasa kabaong pa ang mga ito ang siyang mga naaalala niya. Her parents died a tragic death. Walang kalaban-laban ang mga ito pero basta na lang kinuha sa kanila ng kakambal niya.

Sa isang iglap, nawalan siya ng sandalan.

Ang kayamanan, balewala iyon sa kanya. Pero ang dalawang buhay na nalagas sa kanya ang pilit na ipinaglalaban niya, ang pilit na hinahanapan niya ng katarungan. Iyon ang hindi niya dapat na balewalain.

“I do love you, Attorney.”

And I do, too, agad na sagot ng puso ni Yalena. Napasinghap siya sa pagbuhos ng realization na iyon. Lumuwag ang pagkakatakip niya sa mga mata ng binata hanggang sa tuluyang dumulas ang kanyang palad pababa.

Oh, God. Napahawak siya sa kanyang bibig kasabay ng pagbagsak ng kanyang mga luha. Nanlalambot ang mga tuhod na inalis niya ang kamay ng binata sa kanyang mga balikat. Sumalampak siya sa konkretong kalsada. Tuluyan nang lumubog ang araw nang mga sandaling iyon. May mangilan-ngilang mga nagdaraan pero binalewala niya iyon.

Nagtanim si Yalena ng sama ng loob kina Maggy at Clarice nang malaman niya ang nararamdaman ng mga ito para sa magkapatid na McClennan. Dahil nangangahulugan iyon ng pagkatalo nila sa kanilang misyon. Ni hindi niya masikmura ang katotohanan na father-in-law na ngayon nina Maggy at Clarice ang lalaking dahilan ng mga trahedya sa buhay nila noon. Pero ano itong ginagawa niya ngayon? Bakit parang napakadali lang para sa mga anak ng kanilang kaaway na pasukuin sila? Sila itong kung tutuusin ay may mga ipinaglalaban. It was so unfair. They had been hurting their whole lives!

Matapos ng mga nangyari sa kanyang mga magulang, ang buong akala niya ay iyon na ang pinakamatinding trahedyang dumating sa kanyang buhay. Pero nagkamali siya. Because the day that she realized that she had fallen in love with Ansel McClennan, with the enemy, was the most tragic day of her life.

“Yalena…”

Napayuko siya nang marinig ang nag-aalalang boses na iyon. Naramdaman niya ang paglapit sa kanya ni Ansel. Lumuhod ito sa kanyang harap at maingat na iniangat ang kanyang baba dahilan para magsalubong ang kanilang mga mata.

“Why? Why are you crying? Ano’ng nangyari?”

Muling pumatak ang mga luha ni Yalena sa pagsuyong narinig sa boses ni Ansel. Looking at his eyes made her remember once more the good memories of her childhood together with the bad. Muli ay nakita niya ang kanyang batang sarili na itinatago pa sa ilalim ng kanyang unan ang litrato ni Ansel sa pag-aakalang totoo ang kasabihan ng matatanda na mapapanaginipan niya ang sinumang nasa larawan sa oras na gawin niya iyon.

kakaibang reaksiyon ng puso niya para sa binata mula pa noon hanggang sa

“What’s wrong?” Nagmadali si Ansel sa pagpunas

“Nothing,” basag ang boses na sagot ni Yalena. “It’s just that…” Napahawak siya sa mga binting nanatili pa

ng binata ang kanyang mga tuhod. “Can you stand for a while?” Nang tumango siya ay mabilis na tumalikod sa kanya si Ansel. Sumampa siya sa likod nito nang maunawaan ang gusto nitong iparating. Umalalay ang isang braso

mukha sa

pala? You

lang ang problema. “Magpapahinga na lang ako kaagad pagkarating sa bahay.” Humigpit ang pagkakayakap

leeg. Naupo ito sa dulo ng kama at iinspeksiyunin sana ang kanyang mga tuhod nang iiwas niya iyon. Mabilis

ni Yalena ang paghugot ng binata nang ilang malalalim na hininga. Mayamaya ay hinalikan siya nito sa kanyang noo. “Just in case you need me, I’m just at the kitchen.

lang siya. Nang marinig ang mga papalayong yabag ng binata at ang mahinang pagsara ng

niya ang kanyang dibdib. “Ang tanga-tanga mo. Hindi ka dapat nakialam. You shouldn’t have fallen for him! What will happen to our plans now?” Pumiyok

the shark has been hiding. Wala ka sa Christmas party ng kompanya natin pati na rin sa parties na in-organize ng mga investors natin. You knew how allergic I am to such events, brother. But I had

obviously disappointed them. You’re the life of every party. At hindi kita matutumbasan sa bagay na `yon.” Napailing

lang ang pagkakabukas ng gate at mayamaya ay dumeretso sa bahay ni Yalena. Iniwan niyang bukas ang pinto para makasunod ang kapatid. Pumasok siya sa sala at

Apat na araw nang nawawala si Yalena. Ni hindi niya alam kung saan ito hahanapin dahil hindi niya ito ma-contact. Naka-off ang cell phone nito. Nang puntahan niya si Maggy noong mismong araw na hindi niya mahagilap ang kakambal nito ay wala daw itong alam. Nabigla pa ang kanyang hipag nang sabihin niyang nawawala si Yalena. Hindi niya alam kung ano ang nangyayari. Ang

niya nang gabing iyon. Pero kinabukasan ng umaga ay wala nang nagbukas pa ng pinto sa kanya nang kumatok siya roon para makapagluto na

na naglilinis, nagluluto, at naghihintay para sa pagbabalik ng dalaga kahit pa alam niyang may posibilidad na matagalan pa ito dahil wala sa closet ang karamihan sa

pa ang

right to be afraid to enter relationships. Because it was really complicated,” sinabi ni Ansel sa kapatid nang maupo ito sa silya sa harap niya. “When my dreams started to change, I found that scary… and deadly. Naging mababaw ang mga bagay na hinangad ko nang makilala ko si Yalena. Imagine, I only wanted to cook something that will make her smile. Gano’n ako katanga.” Mapait na natawa siya. “When I started to dream of all the things

mapapasuko siya ng isang babae nang walang kahirap-hirap hanggang sa

Bình Luận ()

0/255