“WHAT? Anong oras siya umalis?” sumasakit ang ulong tanong ni Austin kinabukasan. Sa kauna-unahang pagkakataon ay ginusto niyang sigawan ang mga kasambahay. “Bakit hindi n’yo man lang siya pinigilan?”
Mag-aalas-siyete na siya nagising nang umagang iyon dahil madaling-araw na ng dalawin siya ng antok na epekto ng estrangherang nasa ikalawang palapag ng mansiyon. Hindi na ito nawala pa sa kanyang isipan kaya binantayan niya ng ilang oras bago siya nagpunta sa kanyang kwarto. Sa paggising ay umaasa siyang malalaman man lang niya ang pangalan ng dalaga pati na ang contact number nito. Gusto niya itong kilalanin. Gusto niyang makita at makausap ito uli.
But he just lost his chance. Parang bulang naglaho na lang ang estranghera.
“Mag-aalas-singko po ng umaga, Sir,” nakayukong sinabi ni Esmeralda. “Ako lang po ang nakakita sa kanya dahil nasa kusina po ang iba at naghahanda ng almusal. Sinubukan ko naman po siyang pigilan pero nagmamadali po siyang makaalis. Nakahiyaan ko naman na po kayong gisingin dahil nang sumilip ako sa kuwarto n’yo ay tulog na tulog kayo. Hinayaan na po siya ng guard na makalabas. S-sorry po talaga, Sir.”
“Wala man lang ba siyang sinabi o ibinilin sa `yo?”
“Salamat daw po, Sir. Iyon lang po.”
“Wala na?” pagpupumilit pa rin ni Austin. “Iyon na ‘yon? Sigurado ka ba? Baka may sinabi pa siya pero nakalimutan mo lang. Alalahanin mong mabuti, Esmeralda.”
“Iyon lang po talaga, Sir.”
“Heck.” Napahawak si Austin sa kanyang noo mayamaya ay iritadong tinalikuran ang kasambahay. Bumalik siya sa guest room sa pagbabaka-sakaling may naiwan ang estranghera roon na kahit na ano. Pero maliban sa maayos na nakatuping mga damit niya na suot ng dalaga noong nagdaang gabi ay wala na.
Napahugot siya ng marahas na hininga at nagmamadaling nagpunta sa sariling kwarto. Mabilis siyang naligo at nagbihis.
Dumeretso siya sa garahe at mabilis ding iminaniobra ang kanyang sasakyan. Naalerto namang binuksan ng guard ang gate. Pinaharurot niya na ang kotse.
Bumalik si Austin sa bar at dahil maaga pa ay sarado pa iyon kaya nagpunta siya sa parking lot at inikot iyon sa pagbabaka-sakaling bumalik doon ang dalaga dahil alam niyang may kotse ito, palatandaan ang susi na isa sa mga nakita niya sa purse nito pero wala siyang nakita ni anino ng dalaga roon.
What was he thinking? Siyempre kung bumalik man doon ang dalaga ay talagang hindi niya na maaabutan dahil madaling-araw pa ito nang umalis. Bakit niya ba kasi iniwan ang purse ng dalaga sa bedside table sa kwarto nito? Dapat ay itinago niya na muna iyon pansamantala para makasiguro siyang hindi ito tatakas kaagad kinabukasan.
On second thought, malay niya ba namang aalis ang dalaga nang ganoon na lang? Frustrated na nahampas ni Austin ang manibela pagkatapos ay dismayadong nagmaneho na siya papunta sa kanyang opisina. Alas-nuwebe y medya na ng umaga nang makarating siya roon. Iyon ang kauna-unahang pagkakataon na na-late siya sa pagpasok. All because of a woman who did not even bother to leave a single trace about her. Damn it.
Kauupo pa lang ni Austin sa kanyang swivel chair nang walang pasintabing magkasunod na pumasok doon ang dalawang kapatid. Parehong nakangisi ang mga ito. Nag-init ang ulo niya.
“What?” kaagad na singhal niya.
Tumawa si Alano. “Si bunso, nagsusungit na. Late ka na nga, eh. Ikaw pa ang maangas. Ano ba’ng nangyari?” nanunukso ang boses nito, binalewala ang hindi magandang pagsalubong niya. “Natuwa si Nana Cora.” Tukoy nito sa mayordoma sa kanilang mansiyon. “She called me last night. Sa kauna-unahang pagkakataon, may iniuwi ka raw na babae sa bahay.”
Mama. Pero lasing daw ang iniuwi mo kagabi sabi ni Nana. At nag-sleepover pa sa bahay. May kalokohan ka rin palang itinatago, bunso. Mag-celebrate tayo. I should have met your girl but I got hooked up at the
know that woman, all right? I didn’t even get her name, damn it! Bigla na lang siyang naglaho na parang bula kaninang
can curse,” amused na sinabi ni Alano. “Gusto
Watching her sleep was so
ng nakakwadradong litrato ng mga magulang sa bedside table. Diniinan niya ang gilid ng mga mata para pigilan ang nakaambang
niya na kailangang silipin pa iyon para malaman na ang kakambal ang nasa kabilang linya. Iyon ang kauna-unahang pagkakataon na ipagdiriwang nila ang death anniversary ng mga magulang nang magkahiwalay. Kadalasan din ay kasama
Bakas ang pag-aalala sa boses nito. “Hindi na muna ako papasok ngayon. Sa mga ganitong
taon ang kakambal ay may mga panahon pa ring binabangungot ito
sa wakas ay
we will get through this, Maggy, I promise. Ngayon lang naman `to. We need closure desperately so we can
Napahugot muli si Maggy ng malalim na hininga. “Sana lang ay matapos na rin ito kaagad. It was exactly sixteen years now, Yana. We’ve been carrying the pain and grief in our hearts
ang usapan nila ng kakambal. Pabagsak na naupo siya sa kama at muling napatitig sa nakangiting litrato ng mga magulang. Kahit saan siya magpunta ay dala niya iyon. Every morning she wake up
Muling inatake ng sakit ang puso ni Maggy nang maalala kung paano
nang sabay-sabay na dumating ang magkakasunod na problema sa mga buhay nila. Sumabog ang sasakyang kinalululanan ng mga magulang niya kasama ang ama ni Clarice. Iisang kotse lang ang nagkataong sinasakyan ng mga ito noon papunta sa
Roman. Matagal nang may gusto kay Carla si Benedict pero binasted ito ng una dahil si Roman ang
Dahil may sariling pamilya na rin si Benedict nang mga panahong iyon ay tinanggap na rin ito ng mga magulang ni Clarice. Hindi nagtagal ay nagpahayag ito ng interes sa ADL o ang Alvero-De Lara Oil and Mining Corporation
bilang mga negosyante ay nakitaan ng dalawa ng potensiyal si Benedict na noon ay may sarili ring negosyo, ang McClennan Power Corporation. Sumang-ayon ang dalawa sa alok na merger ni Benedict at mula roon ay isinilang ang ADM o Alvero, De Lara and McClennan Power, Oil and Mining Corporation. Sa loob ng mga sumunod na taon ay naging mas malago pa
nagbago ang lahat nang sabayan ni Benedict isang araw sa pagtakbo bilang alkalde si Roman at ang kanyang ama bilang bise alkalde. Likas na malapit sa masa ang mga ama nila ni Clarice. Noon ay nag-tandem na rin ang mga lolo nila sa paglilingkod sa publiko. Ang lolo ni Clarice bilang gobernador at ang lolo nila ni Yalena bilang bise gobernador. Nasa ugat na ng mga ito ang politika na siyang namana nina Roman at Vicente na magkaibigan na mula pa
na bihira nito iyong uwian. May lahing Pinoy rin si Benedict at sa Pilipinas na lumaki na siyang nagbigay ng karapatan dito
sa araw na iyon ay nakaligtas din sa mga pangyayari. Pansamantala silang nakituloy sa bahay ng mga Alvero. Doon nila napag-alaman na may nakakita na isa sa mga tauhan ni Benedict ang siyang gumawa niyon sa pamilya niya. Sa palagay nila noon ay sadyang ang magkaibigang Roman at Vicente ang target na patayin nang araw na
na nagbiyahe at pupunta sana sa presinto para maghain ng reklamo laban kay Benedict pero sumabog ang kinalululanang sasakyan ng mga ito. Namatay ang tatlo ilang araw bago ideklara ang
iyon ay alam nila na iisang tao lang ang nasa likod ng lahat; si Benedict. Dahil ang huli lang ang may motibong gawin iyon dahil
ama ay napag-alaman nila mula sa mag-inang Carla at Clarice ang pagpunta ng mga ito sa ADM. Hinarang umano ang dalawa sa pagpasok sa loob ng kompanya. Lalong lumaki ang galit nila kay Benedict nang palabasin nito na ibinenta nina Roman at Vicente rito ang shares ng mga ito kaya ito na ang
pa ng mga ito sa magulang ang siyang ipinuhunan ng magkaibigan sa pagtayo ng negosyong iyon. Hindi rin naman sila naghihikahos sa buhay para gawin iyon ng kani-kanilang mga ama bukod sa katotohanang si Benedict ang huling taong pag-iisipan
Benedict, mga pirmang mula kina Roman at Vicente kung saan nakasaad ang legal na proseso ng pagbebenta ng shares ng dalawa. Pero posible umanong ibalik ni Benedict ang shares ng pamilya Alvero
inggit ni Benedict kay Roman dahil sa pag-ibig nito hanggang nang mga sandaling iyon para kay Carla na hindi nito nagawang kalimutan.
Sino sila para manisi kung biktima rin lang ang mga ito ng kasakiman ni Benedict? Ilang araw matapos niyon ay iginupo ng matinding depresyon si Carla, unti-unti itong nawala sa katinuan. Ang natitirang
kanyang ama na mula sa ibang bansa ay umuwi para kupkupin sila ng kakambal. Nang magsimula na sa pagwawala si Carla
wala na itong iba pang kamag-anak na pwedeng sandalan. Pare-parehong nakatira sa malalayong lugar ang mga kamag-anak ng ina nito habang solong
ay ayaw na ng pamilya ng ina sa kanilang ama dahil ang gusto ng mga ito ay isang Mehikano rin