Respectfully Yours

Lukas

Bro, ako ang nahihilo, hindi ka mapakali." Sita sa akin ni Ken, sino ba ang hindi mapapakali. Ni hindi man lang sinasagot ni Anikka ang tawag ko. I know she will be here soon, pero hindi ko maiwasan na kabahan. Paano kung may mangyari sa kanya o ano?This day must be perfect for us.

"Hindi man lang sinasagot ni Anikka yung tawag ko."

"Relax bro, sisiputin ka niya, di ka niya matatakasan. Halos punuin mo na ng security guards yung bahay nila."

"Alam ko naman yun, paano kung may dumukot sa kan---"

"Pwede relax, kasal mo ito. Baka mahaggard ka niyan papangit ka. Kailangan pogi ka pa rin sa kasal mo." Sinamaan ko siya ng tingin.

"Ano ba ang tingin mo sa akin?"

"Mukha kang kabayo." Natatawa pang sabi ni Ken.

"Saka mahal ka ni Anikka. Ito na yung araw niyong dalawa. Wala ng pipigil" Huminga ako ng maluwag, tama tama. Wala nang sinuman na hahadlang sa amin at dapat panghawakan ko na mahal niya ako.

Matutuloy ito, relax.

Nakahinga ako nang maluwag nang makita kong dumating na ang bridal car ni Anikka. I'm so excited to see her. HIndi pa kami nagkikita since last night! Sabi kasi bawal kaming magkita sa gabi ng kasal, baka hindi matuloy. To make sure sinunod ko na rin, since it is a small sacrifice naman. I am going to be with her to the rest of our lives.

Pumasok kami sa loob ang take our positions to the entourage. I hope I have my parents with me to witness this special day.

"Lukas I am so proud of you today. Your parents will be proud too. You became a very good man Lukas and I hope you will be a good husband to Anikka." Napangiti ako sa sinabi ko kay Lolo.

"I will." Lolo tapped my shoulders and he accompany me here. I am glad that he still here with me kahit na ikakasal na ko.

As I stand here waiting for my girl walking on the aisle. As the door opens, I can finally seee her. Napakaganda niya, she's the most beautiful girl I've seen, wala ng iba. She's my only one.Masayang masaya ako, sa wakas ay ikakasal na rin kami, sa kabila ng mga nangyari sa amin. Akala ko tuluyan siyang mawawala sa akin, pero hindi.

Hinding hindi talaga ako papayag na magkahiwalay kami, dahil akin siya. Akin lang.

I never thought I am going to get married. I thought love isn't for me. I realized love is also for everyone, with the right person. Anikka is the one for me. She made me realize I can love someone again. I love her more than enough and finally I am marrying her.

walking----But so

bagal niyang mag-lakad. Pwede ba niyang bilisan? Para naman makasal na kami agad, baka mamaya may pumigil pa sa amin and

Anikka Celyne Fuentes-Aragon, my wife. The woman

my love for her is eternal, walang kamatayan at walang sinuman

sabihin na alagaan at mahalin ko ang anak nila, handa na akong gawin iyon, higit pa sa aakalain nila. Gusto kong ipakita na I really deserve their daughter. Na

tao, To her parents and to her na matamis na nakangiti sa akin. I wish that my parents are still alive para masamahan nila ako sa

kong nandito lang

Father. Don't they dare na tumutol, dahil kahit nasa simbahan ako ay makakapatay talaga

wala sinuman ang may karapatan na

ng maluwag nang wala

matrimony. Will you love, honor,

kong sabi. Hindi ko na kailangan na pag-isapan na. Walang duda na mahal na mahal ko si Anikka at siya lang ang babaeng itinitibok ng puso ko, kahit ano pa man ang

pa siya ng makakapal na salamin, mahahabang palda na halos sumayad sa lupa,

Anikka

dito. Tingin ko tatanda lang ako ng dalaga. Who would have thought that I am getting to get married with this man, who is a playboy, asshole and pathetic. HIndi na siya playboy because he is now faithful to me, subukan niya lang! I know I am his only one and

ko hindi ako iiyak sa araw na ito, masaya dapat ako. Pero pagpasok ko

in holy state of matrimony. Will you love, honor, comfort, and cherish

na dati ay ayaw na ayaw ko sa kanya. Sobra akong naiirita sa presensya

"I do." Sabi ko.

kung bakit mo magugustuhan yung isang tao. You should love whoever

siya at maging sino pa siya. Kahit

take you Anikka

magiging kanya na ako officially. Agad pinunasan ni Lukas ang mga luha ko at binulong niya

"I love you."

love you to the all days of my life." Pagpatuloy niya. Nagpunas na naman ako ng tissue sa pisngi. Siguro burado na ang make-up ko sa kakapunas ng luha. Bakit kasi tulo ng

malalim bago magsalita ayoko naman na umiiyak ako habang sinasabi ko ang vow ko kay Lukas. Dito ko pa naman ako mangangako na mamahalin ko

be true to you in good times and in bad, in sickness and in health. I will love you to the all days

kong inabot ang kamay ni Lukas. Medyo kinakabahan ako, baka

ay siya na ang magkakabit ng singsing sa