Respectfully Yours

Anikka

"Anikka, calm down, I'm just getting you some medicine."

BOOOOOOOOGGGGSSSSHHH!

"Lukas please don't leave me." Hinigpitan ko yung yakap ko sa kanya para hindi siya makaalis. Ayoko siyang mawala sa tabi ko ngayon, because I am freaking scared of thunders. Kapag nawala siya ay baka mamatay ako sa takot.

"I don't baby, shhhh I'm here."He hugged me back, like he's assuring me that I am safe.

Sa tuwing aalis siya pinipigilan ko siya, kahit sabihin niya na kukuha lang siya ng gamot. Ayokong mawala siya sa tabi ko, dahil ramdam ko pa rin yung takot na bumabalot sa katawan ko, dahil hanggang ngayon ay kumukulog pa rin. Baka kapag umalis siya ay mamatay na ako sa takot.

Hanggang sa mapagod na ako kakaiyak ay hiniga na niya ako sa kama. Like what I said hindi pa rin niya ako iniiwan. Nakasandal ako sa kanya habang niyayakap ako.

Those arms of his are willing to protect me, iyon na nararamdaman ko, kaya unti-unti rin na nawawala ang takot ko.

Tuloy, missed my mom doing this to me, sa tuwing may kikidlat at kukukog nandoon siya sa tabi ako at yayakapin. Ngayon kasi hindi na niya ginagawa iyon sa akin, dahil ginawa na nilang soundproof yung kwarto ko, para hindi ko na marinig ang kulog ng kidlat. Ever since I was a child may malaking phobia na ako doon.

Nag-angat ako ng tingin, nagtama ang mga mata namin, dahil nakatingin siya sa akin. Parang iba yung mata niya ngayon, puno ng sinseridad, hindi yung dati na parang hinuhubaran ka.Tapos hindi ako nakakaramdam ng ilang sa kanya, kahit nakayakap pa rin siya sa akin. Ningitian ko na lang siya habang nakatingin sa kanya. I wish sana laging ganito ang mga titig niya at sana lagi rin akong komportable kapag kasama siya.

Nagising na lang ako na wala na siya sa tabi ko. Oo magkatabi pa rin kami sa pagtulog, hindi talaga niya ako iniwan.

Hinipo ko yung sarili ko, wala na akong lagnat. Kahit hindi ako naka-inom ng gamot kagabi, siguro ay malaking tulong yung init ng yakap ni Lukas.

Napangiti na lang ako.

Kung tutuusin ay iba ang version niya kagabi, ang amo amo niya. Pero iba ngayon eh. Iba talaga, hindi ko maiexplain, but I know it is special. Is it his hug? Siguro dahil namiss ko si mama sa kanya.

Tuloy biglang pumasok sa isip ko? Siguro ay dapat ay makipag-ayos na talaga ako sa kanya, though wala naman kaming masyado pinag-awayan. Nakakasawa naman kasi na lagi akong nagagalit sa kanya. Ang pangit ko na nga, papapangitin ko pa lalo ang sarili ko kung lagi akong galit. Saka siguro baka mas bumait siya sa akin kapag bumait na rin ako sa kanya.

Bumangon na rin ako sa higaan, para puntahan siya. Nagmumog, naghilamos at nagsuklay ng buhok, para naman magmukha akong tao.

Pagkalabas ay agad akong dumiretso sa kusina, alam ko na nandoom siya.

nandoon nga siya, naghahain ng

makuha ko ang atensyon niya, hindi naman ako nabigo doon, dahil lumingon siya sa akin at nginitian

ka lumabas?

I nod.

yung leeg ko, pati na rin ang noo

ngiti niya

siya gumagwapo. Oo na po gwapo na siya, Inaamin ko na! Exposing his white teeth na tila

lang siya nakangiti, ayoko ng makita ang ngising niyang

let's eat." Natauhan ako, tsk! Kung hindi sa dashboard chest at chiseled abs niya, yung ngiti naman ang bibihag sa

hindi niya mahalata

sa akin at inalalayan ako papunta sa lamesa. Wala naman na

siya ng sabi. To way that he delivers the baby

ng daldal! Kakain na

tig-isang slice na strawberry cheesecake at blueberry cheesecake. Bongga! Saan niya nakuha ang

Lukas. Siya na rin mismo ang naglagay ng table napkin sa

kita."

na

susubuan kita." Tinitigan ko

ganoon na ang scenario, nagpipilitan pa kami.He always insisted na susubuan niya ako, but I always say no. I'm ok naman na kaya hindi

na niya yata kina-career ang pagbe-baby niya sa akin, akala ko ay

sa akin, that's too overwhelming,

kung dapat bang

Sabay bigay niya sa akin ng kutsara then he just let me to

kanyang strawberry cheesecake, may lungkot sa kanyang mga mata. Tuloy parang naguilty ako of saying no, kasi mukhang nalungkot nga siya nung tinangihan ako. Sana hinayaan ko na lang

Pinagpatuloy ko ang pagkain.

ba kung ganito naman yung

something to make

ako." Sabay bigay ko ng kutsara. Tumingin siya

"Are you sure."

para makita niya na super sure talaga ako. Ngumiti pa nga siya tapos natawa pa! Paano kasi todo buka yung bibig ko. Nah! Just