Respectfully Yours

Anikka

"Lukas can we go somewhere? Just you and me" Tapos tumitig siya sa akin ng parang mangagain ng tao. Sa mga titig na iyon nakaramdam ako ng kilabot, parang mas nangingibabaw sa akin ngayon na bawiin ko ang sinabi ko, kung hindi ay may mangyayaring di maganda sa akin.

"Oops! Just joking!"

Ewan ko na kung bakit ko nasabi sa kanya yun. Masyado akong nabadtrip kay mama, paano kasi wala siyang ginawa kundi talakan ako dahil sa pagsukat ko ng wedding gown at gusto ko lang naman na magpalubag loob. Wala lang kasi akong choice kaya sa kanya ako nagpasama, dahil wala si Lolo or si Papa. Besides maayos naman siyang kasama, kaso nang-iiwan nga lang.

Nagulat na lang ako ng may humapit sa akin, it was the one and only ang hinayupak na Lukas na iyon.

Tinitigan niya ako sa mata, yung malalalim niyang titig, na kayang makalusaw. Hindi ko siya matignan ng maayos pero parang nahihipnotismo ako sa kanyang brown na mata na titigan iyon pa iyon lalo. Ngayon ko napagtanto na mas gumaganda ang kanyang mga mata kapag tinititigan ito lalo.

Kailangan ko siyang pigilan, but I can't even push him, nanlalambot ang

said huskily on my

niya ang mukha niya sa akin,halos one inch na lang ang pagitan namin. Hahalikan niya talaga ako. Wala na lang ako magawa kundi mapapikit

di kita hahalikan." Agad akong napamulat ng mata? What? Ano ngarod ang ginagawa niya sa akin. Why is he

nako hayaan ko na nga lang siyang tumawa tawa diyan.

ni Ms. Faye at sumakay sa honda jazz ko. Ako na lang ang mag-isa na aalis, mas maganda kung

sa bahay kasi, baka talakan lang ako ni Mama doon. May binili kasi si lolo dun na resthouse para sa

saan yung resthouse ko kaso may humarang sa akin na van. Aatras sana ako ng may van uli

wala na akong kawala. Agad kong nilock

akong nahila at naipasok sa van. Wala akong magawa kundi umiyak, mag-isa lang ako at walang magawa.Gusto kong sumigaw ng tulong pero tinakpan nila ang bibig ko. Pumiglas uli ako at pilit na