“BABY, you can forget everything. But please,” Pabirong kumindat si Selena. “Don’t ever forget that you love me.”

I didn’t. And I never will. Ikaw ang nakalimot, mahal. Bulong ng puso ni Dean habang pinagmamasdan ang pagrehistro ng matinding pagkadismaya sa magandang mukha ng asawa nang dalawin niya ito sa hospital room nito. Malinaw na hindi siya ang inaasahan nitong makita.

Sandaling napahinto si Dean sa paghakbang palapit kay Selena. Pakiramdam niya ay may daan-daang patalim na tumatarak sa puso niya nang mga sandaling iyon. Napakalapit lang ng asawa. Abot-tanaw niya. Abot-kamay niya. Pero hindi niya pwedeng abutin. Hindi niya pwedeng yakapin. Ni hindi niya ito mahawakan sa takot na kumawala ang gahibla na lang na kontrol niya sa sarili at hindi na ito mapakawalan pa.

Nag-alis si Dean ng bara sa lalamunan bago niya nagawang magsalita. “I’m sorry if I’m not the one you’re expecting, Selena.”

“Silly,” Ngumiti si Selena. Isinenyas nito ang couch hindi kalayuan sa kama nito. “Maupo ka na muna. It’s been a while, Dean.” Sandali itong napasulyap sa kalong niyang sanggol. “Kamusta ka na?”

‘Still alive. But every part of me feels dead. Buhay na patay. Ganoong-ganoon ako ngayon. Gustong-gusto kitang yakapin. Gusto kong humugot ng lakas sa ’yo. Kasi Selena… ubos na ubos na ako. How he wished he could say those words. Pero ang mga bagay na iyon ay mananatili na lang sa isipan niya. “I’m… fine. Ikaw, kamusta ka na?”

Ilang sandaling kumunot ang noo ni Selena. Pinakatitigan nito si Dean na para bang pilit na binabasa ang nilalaman ng isipan niya bago ito muling ngumiti. “Strange. Now that I see you, I feel like I’ve really missed a lot of things. Frankly, hanggang ngayon ay nahihirapan akong maniwala sa sinasabi nilang may amnesia ako. Everything just feels… the same. Except for the date, of course.

“Pero nang makita kita at ang bata, ngayon na ako naniwala.” Sa halip ay gulat na sagot ni Selena. “May anak ka na pala? And don’t you dare lie to me. The baby looks exactly just like you, Dean.” Muli itong napatitig sa kalong niyang sanggol. “Kinuha mo man lang ba akong ninang niya? Magtatampo ako kapag nalaman kong hindi. Para namang wala tayong pinagsamahan kung gano’n.”

Gustong matawa ni Dean sa mga naririnig. Iyon mismong ina ng anak ko, tinatanong ako kung kinuha ko daw ba siyang ninang nang binyagan ang anak ko. Good Lord, what have I done wrong? Bakit ba ang lupit ng mundo sa isang tulad niya? Anong klaseng parusa ba ito?

Bigla ay gusto ni Dean na ikumpisal na ang lahat… kung hindi niya lang nakikita ang mga bantay ni Selena na nakasilip sa kanya sa pinto ng kwarto na para bang sinisiguro na tutupad siya sa usapan, sa lintik na usapan nila ng mga amo ng mga ito.

“Come here.” Tinapik ni Selena ang espasyo sa tabi nito sa kama nito. “Ipakita mo naman siya sa akin ng husto. He’s such a handsome little boy. Anong pangalan niya? And where is his mother? Bakit hindi mo siya isinamang dumalaw rito?”

day and found her heart beating for someone else.” Mapaklang

Narinig niya ang pagsinghap nito. Nagsisikip ang dibdib na ibinaling niya na lang ang atensyon sa anak… sa natitira

ni Dean ang sanggol na nakatitig rin sa kanya. Pakiramdam niya ay nakatitig siya sa sariling repleksiyon sa salamin. Because he felt as vulnerable as his son. Bukod pa roon ay hindi maitatangging kamukhang-kamukha niya ito. Hangga’t maari ay pinipilit niyang magpakatatag para sa anak pero sa mga ganitong pagkakataon na

sanggol ay nag-ulap ang mga mata ni Dean. Naalala niya noong mga panahong kinukwentuhan ni Selena ng fairytale ang kanilang kambal sa tuwing matutulog na ang mga ito. Matipid

Muling ngumiti ang

who fell in love with the prince’s subordinate.” Bumalik ang mga mata ni Dean kay Selena na

ang mga labi ni Selena. “Prinsesa na na-in love sa isang tagasunod ng prinsipe? Dean, are you aware that

Selena. It’s the story between me and his mother that took place once upon a

Chapter One

ngiti sa mga labi ni Selena habang pinagmamasdan ang mga kandila sa kanyang harapan. Halos wala na rin siyang ipinagkaiba sa mga kandilang iyon. Dahil

na pinaghirapan niyang ihanda para sa espesyal na gabing iyon. Siya ang

i-celebrate ang bahaging iyon ng buhay niya. At gusto niyang patunayan sa taong iyon na may kapasidad rin siyang maging isang mabuting asawa, na karapat-dapat din siya

ay siguradong mabibigla ang mga ito. Dahil siya si Selena Avila. Walang sinumang mag-iisip na

kanyang ina ang tumatawag. Hindi niya iyon sinagot. Sigurado siyang mag-uusisa lang ito at mapipilitan

At napapagod na siyang gawin iyon… lalo pa

I’m your fiancée, for crying out loud!” Naghihinanakit na inabot ni Selena ang flower vase sa harap niya at inihagis iyon. Sa isang

ng doorbell. Sumibol ang pag-asa sa puso niya. Mabilis na tumayo si Selena pagkatapos ay inayos ang sarili bago siya lumabas ng bahay niya. Para bang may pakpak ang mga paang nagpunta siya sa gate at nakangiting binuksan iyon. “Adam, thank God

“Happy birthday, Selena.” Anang baritonong boses

This is exclusive content from Dramanovels.com. Please visit Dramanovels.com to support the author and the translation team!

Comments ()

0/255