In A Town We Both Call Home

Thirteen years ago…

“HOW… do I start to live again after this?”

Nagsikip ang dibdib ni Lea nang marinig ang basag na boses na iyon ng isa sa pinakamatalik niyang kaibigan na si Jake. Dahan-dahang umangat ang kanyang mga kamay pahaplos sa gwapong mukha nito. Marahan niyang tinuyo ang mga luha nito.

Naghahalo ang awa at pagmamahal niya para sa binata. Noon na lang niya ito muling nakitang nagkaganoon. Ang una ay noong halos sabay na sumakabilang-buhay ang mga magulang noong disisyete anyos ito. Isang sikat na broadcaster ang ama ni Jake na namatay noong nasa kalagitnaan ng pagko-cover ng balita tungkol sa mga kaguluhan sa bahaging Mindanao. Natamaan ito ng ligaw na bala. Nang malaman iyon ng ina ng binata ay inatake ito sa puso na siyang ikinamatay rin nito.

Simula noon ay si Jake at ang bunsong kapatid nito na si Leandra na lang ang naiwang magkasama sa buhay. Nakabangon ang mga ito sa nangyaring trahedya dahil na rin sa pagtulong ng tito Raphael ng mga ito, ang lalaki ang panganay na kapatid ng ama ng mga ito na nag-aasikaso rin sa family business ng mga Calderon.

Kaedad lang ni Lea si Leandra, dalawang taon ang tanda sa kanila ni Jake. Halos sabay silang ipinanganak ni Leandra sa iisang ospital at para bang nagpower-trip ang kanilang mga ama na halos iisa rin ang ibinigay na mga pangalan sa kanila. Palibhasa ay wala daw paglagyan ng tuwa ang mga ito nang malaman na natupad na ang kagustuhang magkaroon ng anak na babae.

Ang magkapatid ang nagsilbing pinakamatatalik niyang kaibigan. Hindi pa man ipinapanganak si Lea ay family driver na ang kanyang ama ng mga Calderon, ang pamilya ni Jake. Ang ama niya ang nagkataon ring matalik na kaibigan ni Ninong Alejandro, ang ama ni Jake, kaya hindi na nakapagtataka kung bakit mga bata pa lang sila nina Jake at Leandra ay malapit na sila sa isa’t isa.

Si Jake ang nagsilbing protector nila ni Leandra na kaklase niya na mula pa kindergarten. Sa tuwing may mga nambu-bully sa kanila sa paaralan ay to the rescue parati ang binata para sa kanila.

Pinalad si Lea na makapasok sa private school na pinapasukan ng magkapatid dahil na rin sa pamimilit ng Ninong Alejandro niya. Ito ang sumagot ng tuition fee niya sa kabila ng pagtanggi ng kanyang ama sa umpisa. Mahabang paliwanagan pa ang nangyari bago napapayag ang huli dahil sadyang ma-pride ang kanyang ama. Naglatag pa muna ito ng kondisyon na nagsasabing sa oras na makapagtrabaho na siya ay babayaran niya lahat sa Ninong Alejandro niya ang mga ginastos nito para sa pag-aaral niya. Nang namatay ang huli ay ang butihing si tito Raphael ang nagpatuloy sa pagpapaaral sa kanya.

Mayaman ang mga Calderon. May travel agency na pag-aari ang pamilya ng ama ni Jake pero pinili pa rin nitong umiba ng linya at maging broadcaster dahil iyon raw ang hilig nito. Ang ina naman ng mga ito ay isang matagumpay na chef.

Matulungin ang pamilya Calderon. Parating bukas ang tahanan ng mga ito para sa lahat gaya ng ginawa ng mga ito sa kanyang pamilya. Kaya kahit si Lea ay nasaktan sa pagkamatay ng mag-asawa. At ngayon… panibagong miyembro na naman sa pamilya ng mga ito ang nalagas.

Si Leandra.

nag-iba na ang schedule nila pero hindi iyon nakabawas sa tatag ng samahan nila. Isang araw ay nagpaalam

gulatin sila ng balita na nalunod umano si Leandra nang mag-out of town. Nagkakasiyahan noon ang mga kaklase nito at halos lahat sa mga ito ay may tama na ng alak, kabilang roon si Leandra na nagpumilit pa rin daw mag-swimming

mga mahal ko sa buhay, nawawala sa akin. Lea, may sumpa ba ako? Masama ba akong tao?” Jake’s voice broke. “Bakit ganito? Bakit parang ang damot naman ng Diyos sa ‘kin? Si Leandra na lang ang mero’n

siya kaya si Leandra na ang simula’t sapul ay itinuturing niyang kapatid. Samantalang espesyal na ang nararamdaman niya kay Jake noon pa man. Dahil highschool pa lang siya ay

kahit hinang-hina na rin ang pakiramdam niya. “We both love Leandra but I guess, God loved her more that’s why He had to take her away. She was probably too beautiful for the Earth that she had to be in a place that would match her beauty.” Pinatatag ni Lea ang boses kasabay ng marahang pagngiti. “Hindi Niya kinuha ang lahat sa ’yo. Nandyan pa ang tito Raphael mo, ang

ang binata. “Hindi man lang ako nakabawi sa kapatid ko, Lea. I was so busy with work. Hindi ko natupad ang pangako ko sa puntod ng mga magulang namin na iingatan ko siya. Wala ako sa tabi niya nang kinailangan niya ako.” Gumaralgal ang boses ni Jake. “And I will carry this guilt with me for as long as I live. Wala akong kwentang kapatid. I’m a mess. Dapay ay sumama ako sa kanya noon. I should have been by her side

Leandra wouldn’t like that.” Napahugot siya ng malalim na hininga nang

ni Jake

may kung anong sumabog sa pandinig ni Lea. “W-what

Jake. “Sa pamamagitan mo ako babawi, Lea. Please. This is the only

kahilingan ng lalaking nagluluksa, ng lalaking nawalan nang husto. Sino siya para hindi iyon pagbigyan? Ilang sandaling

na iyon ay nakahanda siyang

amid the shattered pieces of his self, he still can make her heart flutter when he finally smiled. Iyon ang kauna-unahang pagngiti ng binata matapos ang mahigit tatlong buwan mula nang ilibing si Leandra. She knew that instant that she made the right

isang palad

nangyari ay mas lumabo ang pag-asa niya sa binata.

mo akong iiwan,

“I promise.”

“HAPPY BIRTHDAY, Leandra.”

was a white gold necklace with her name on it. Mali, hindi niya pala pangalan iyon kundi pangalan ng kapatid ni Jake. Pinagmasdan niya ang masayang anyo ng binata nang kunin nito sa kanya ang kwintas

ni Jake na pagpapanggap niya ay umabot na ng ilang buwan hanggang sa maging ilang taon na iyon. Si Lea na ang kinikilala nitong kapatid. May mga pagkakataon pa nga na ang inireregalo nito sa kanya ay iyon mismong mga bagay na paborito ni Leandra. Branded ang mga iyon mula sa mga

naman siya na masaya na sa pagsusuot ng t-shirt, pantalon, at rubber shoes. Hindi nga lang iyon mare-realize pa ni Jake sa ngayon. Kaya hirap na