As Long As My Heart Beats

Chapter 3

“QUITE A RECORD, Miss Alvarez. Imagine, two violations all in your two days here.”

Napalunok si Katerina. Nagyeyelo ang mga mata ni Brett habang nakatitig sa kanya. She felt a sudden chill running down her spine by the intensity of his voice.

“Oh, bakit para kang namumutla dyan? Hindi ka ba proud sa sarili mo? Kasi ako, proud sa ’yo. Ikaw pa lang ang nakakagawa no’n dito.”

Nagpapakatatag na tumayo siya. Sa dami ng taong nakilala niya na ay hindi niya maunawaan kung bakit tanging kay Brett lang siya nakaramdam ng matinding kaba. “Pero ang alam ko lang namang violation ko ay-“

“And now you are questioning me?” Kumunot ang noo ng Boss niya. “That’s your third violation. Una ay ang pagsuway mo sa utos ko kagabi. Pangalawa ay ang kawalan mo ng paggalang sa ‘kin.”

Napayuko siya. “I’m sorry.”

Marahas na napabuga si Brett ng hangin. “Tigilan mo na ito, Katerina. Akala mo ba hindi ko alam kung anong ginagawa mo? Hell, you want me to return to that nineteen-year-old foolish boy!” Nagtaas na ito ng boss. “I hate that boy! I regretted being that boy and I will never come back. So stop trying to change me!”

Namasa ang kanyang mga mata. Pakiramdam niya ay may tumusok na maliliit na karayom sa kanyang puso. “Hindi naman kita pinipilit baguhin, Brett. Gusto lang naman kitang tulungan. I just wanted to return the favor. Pero kung gusto mo talagang magpaka-Shrek habang buhay, sige lang.” Gumaralgal ang kanyang boses. “Pero ‘wag mo naman sanang pagsisihang naging ikaw ang teenager na lalaking nakilala ko thirteen years ago. Dahil kapag ginawa mo ‘yon… para mo na ring pinagsisihang nakilala at tinulungan mo ako.”

Mapait na napangiti siya nang hindi ito makapagsalita. “So, totoo nga… pinagsisisihan mong tinulungan mo ako?”

Nang manatili pa ring walang imik si Brett ay mabilis na nag-excuse na siya rito. Nagmamadali na siyang lumabas ng kusina.

“Kate, okay ka lang ba?” Nag-aalalang tanong ni Margie nang madaanan niya sa counter. “You look-“

“I’m fine.” Sinikap niyang ngumiti sa kabila ng pagsisikip ng kanyang dibdib. “I just had this minor encounter with the monster on the loose.”

ILANG SEGUNDONG natulos sa kinatatayuan si Brett bago sa wakas ay kumilos ang kanyang mga paa. Bago niya pa mamalayan ay nasa parking lot na siya pasunod kay Katerina. Nadatnan niya ang dalagang nakasakay sa kotse nito habang nakayukyok ang ulo sa manibela. Bukas ang bintana ng sasakyan kaya hindi na mahirap para sa kanyang hulaang umiiyak ito base na rin sa pag-alog ng mga balikat nito.

Naikuyom ni Brett ang mga kamay. Akmang papasok na lang siya uli sa restaurant nang tuksong nanumbalik sa isip niya ang nasaksihang anyo ng dalaga sa kusina. Pain was visible all over her deep blue eyes. He breathed heavily. Damn it, Katerina. What on earth are you doing to me?

Bago niya pa mamalayan ay nakalapit na siya sa dalaga at malakas na tinapik ang pinto ng kotse nito. “Get out of the car, Katerina. Let’s talk.” Nang hindi ito kumilos ay mas malakas na tinapik niya ang pinto. “Now.”

almost cursed upon seeing the tears rolling down her cheeks. He should not be affected. And he was not supposed to be affected but hell, he was. Then and now, Katerina still has that

ang mukha nito sa ibang direksiyon. Nakita niya

sinabi nito. “Kaya siguro naman, wala akong

na lang kanina at umalis ka na kaagad nang hindi pa

ilong nito ay hindi pa rin matatawaran ang

mo talaga ay manakot ng tao, bakit hindi ka na lang sa horror house nagtrabaho? Ayaw nyo no’n sir, gusto nyo na ng ginagawa

“That’s violation number five.”

noon? Na iniligtas mo ang buhay ko? For so many years, your words kept ringing in my ears. They gave me hope.

beses na ba siyang nakakita ng babaeng umiiyak? Mula sa incompetent na mga empleyadong sinibak niya sa trabaho hanggang sa mga babaeng

ways he never wanted

niya si Katerina sa braso. Noong una ay nagpumiglas pa ang dalaga pero mabilis na niyakap niya ito. Marahang tinapik niya ang likod nito para patahanin ito. Narinig niya pa ang

rin pala si Katerina. “I’m sorry.” He softly said. “I may have regretted almost everything in my life, Katerina. But I never regretted being on that bridge with you that night. I never regretted

taon pa lang ang bunso at nawawala niyang anak na si Eirene ay ipinagkasundo niya na iyon sa kanyang inaanak. Kung hindi nga lang marahil sa mga nangyari noon, disin sana ay kasal na ang dalawa

smiled bitterly. He may have every thing

rin ang kanyang mga luha nang maalala kung paano

dalhin niya ang bata sa mall para ipasyal habang abala naman ang kanyang Misis at dalawa pang anak na lalaki sa paghahanda ng isang munting salo-salo. Noong panahong iyon ay kapapanalo niya pa lang bilang

ay ipinagbubukas siya ng gate. Pagpasok niya

niyang nakabulagta ang personal guard niyang si Ram sa hagdan. Pero tulad ng mga kasambahay ay wala na rin itong buhay. Hawak pa rin nito ang baril nito. Ito ang nagpumilit sa kanyang sumamang ipasyal si Eirene pero

ni Martin ang mga kamay. Hanggang sa huling sandali ay naging matapat si Ram sa kanyang pamilya. Dalawa pang mga gwardya ang nakita niyang nakahandusay malapit sa master’s bedroom. Kinakabahang pumasok siya roon. Halos tumigil sa pagtibok ang

at Kyle, ang una ay sampung taong gulang habang walo naman ang huli. Nag-umpisa nang mag-init ang kanyang mga mata nang malamang patay na rin ang mga ito. Nanggigipuspos na napapikit siya

kanyang asawa. May pulso pa ito pero mahina na. Nilapitan niya ito at marahang

isinampay ang braso ng asawa sa kanyang balikat habang pasan naman sa kabila si Eirene. “Come on, Thea. Get up.

ay sinikap na abutin ang pisngi nang himalang

b-both.” Tumulo ang mga luha nito. “Umalis na k-kayo. Siguradong babalik pa sila h-hangga’t alam nilang… b-buhay pa

This is exclusive content from Dramanovels.com. Please visit Dramanovels.com to support the author and the translation team!

Comments ()

0/255